De boa’s- bijzondere opsporingsambtenaren, gaan staken omdat de minister ze geen pepperspray en wapenstok gunt om lastige, soms agressieve burgers te overmeesteren. Voor het geval u niet weet hoe een boa eruit ziet- nee, het is geen slang, omdat u in een dorpje of gehucht woont waar ze geen ordehandhavers hebben aangesteld, omschrijf ik ze: mannen en vrouwen, meestal flink gebouwd in een meestal blauw uniform en soms hoge schoenen. Veel boa’s hebben handboeien aan hun riem hangen. Ze mogen, net als u en ik en andere burgers, andere mensen opbrengen die een misdrijf hebben gepleegd en overgeven aan politie en justitie. Boa’s zijn geen politiemensen en hebben soms/vaak/meestal op hun uniformrug het woord handhaving staan. Wat ze handhaven wordt duidelijk als ze u in de boeien slaan.
De boa’s zeggen dat ze door anderen tijdens hun werk agressief bejegend worden en soms gevaar lopen. Daarom willen ze een wapenstok om anderen te slaan en pepperspray om anderen in de ogen te spuiten en te overmeesteren. De minister vindt dat te ver gaan en nu zijn de boa’s boos en gaan staken.
Ik vind dat de minister gelijk heeft. Het monopolie van geweld berust bij de politie en het leger. Er zijn zoveel mensen en groeperingen die te maken krijgen met geweld zoals huisartsen, verpleegkundigen, leraren, brandweermensen, ambulancepersoneel, caissières, bus- en trambestuurders, fotografen, cineasten, prostituees, prostitués, conducteurs, uitbaters van horocagelegenheden, Jehova’s getuigen, journalisten, portiers, taxichauffeurs, boeddhisten, Joden, christenen, kapiteins van veerboten, bejaarden, aandeelhouders, bestuurders, huurders, eigenaren, Marokkanen, Turken en Friezen en Saksen. Niemand vraagt om pepperspray of een wapenstok om zich te verweren of zijn gelijk te halen. Daar zijn de politie, het openbaar ministerie en de rechterlijke macht voor.
Ik weet niet of boa’s getraind worden in het omgaan met geweld, de-escalatie. Ik weet ook niet waarom iemand een handhaver wil worden. Op een dag zijn ze ontworpen en het worden er steeds meer en ze stellen steeds hogere eisen. Wil de samenleving dat? Al die controleurs.
Wat ik persoonlijk ervaar- dat lastige ventje in de geest speelt weer op, is dat ik het verschijnsel boa agressief vind. En ook de boa zelf, ook zonder dat hij/zij optreedt. Alsof je naar een onecht toneelstuk zit te kijken. Dat zou al een stuk minder worden als ze in vrolijk getinte kleding de straat opgaan, een leuk petje op, niet meer ambtelijk streng kijken, dat blauwe nepuniform in de kachel stoppen en op hun rug het plakkaat handhaving verwijderen. Om erna zelf in rook op te gaan. Handhaven doen we met z’n allen wel, met liefde, geduld en praten.
In Amerika weet je niet wat je ziet van de politiediensten ze daar hebben. Ze rijden er met gepantserde auto’s rond, met machinegeweren en gemene honden. Je kunt je beter niet bewegen als je daar wordt aangehouden door een sheriff of een deputy, zeker niet als je bruin van huid bent. Want die boa’s zijn rap met hun wapens.
In Engeland zijn de meeste politiemensen ongewapend. Als ze toch vuurwapens hebben roepen ze dat altijd: armed police. Daarmee geven ze aan dat ze een uitzondering zijn.
Ik hoop dat de minister zijn rug recht houdt- recht zo die gaat.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd.
Dhyan Willem zegt
“Handhaven doen we met zijn allen….”. Was het maar zo simpel.
Die zg. BOA’s zijn helaas hard nodig, mede dank zij het ontbreken van ‘de agenten op straat’, zoals ik me dat uit mijn jeugd herinner.
Dus: òf weer agenten op straat, of dan maar BOA’s, al is dat niet ideaal. Maar helaas wel noodzakelijk, bewijst de dagelijkse paktijk.
Dhyan Willem
Roni Klinkhamer zegt
Hahaha, heel goed.
Wel fijn dat het boa heet.
Nou maar hopen dat die zich gauw in die olifant verslikt.
Die van de Kleine Prins.
Ruud van Bokhoven zegt
Noem het een noodzakelijk kwaat, of vraag en aanbod.
Mooi als dit alles (boa,politie en leger) niet nodig zou zijn, maar de situatie is nu eenmaal zo dat de maatschappij is verhard en respect ver te zoeken is (even een vergelijk met mijn jeugd) toen vluchtte we weg van een grasveldje waar we aan het voetballen waren omdat er reintje de vos (wijkagent in Rotterdam zuid op de fiets) aankwam en wij respect voor hadden.Tijden veranderen en die zijn helaas niet allemaal in het voordeel.
zeshin zegt
Er was een man die onder een boom zat en dat vond ene Mara niet goed en die stuurde een paar meiden op hem af om hem vriendelijk te verzoeken met dat onder die boom zitten op te houden. Maar hij deed of ze lucht waren. Uiteindelijk haalde die Mara het leger er bij. Maar de man onder de boom bewoog niet en ontkende simpelweg het hele leger. Ik ben gek dat ik op dit schrijven in ga ik zou het moeten ontkennen. Elke inmenging is kunstmest voor angst, het groeit tegen de klippen op. Ont-kenning
mooi woord,…. ‘niet kennen. Het kennen verwijderen’.