• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Op weg naar Thailand – de touwtjes in handen

11 maart 2019 door gastauteur

We wonen hier nu al weer ruim twee jaar en moesten voor het eerst onze rijbewijzen verlengen. Normaal gesproken zijn die vijf jaar geldig, maar het eerste rijbewijs dat je krijgt gaat slechts twee jaar mee. Op zich is zoiets niets om je druk over te maken, ware het niet dat een van de weinige dingen die hier nodig zijn om zo’n papiertje te krijgen is, dat je een kleurenblindheidstest met goed gevolg aflegt. Twee jaar geleden was dat allemaal goed afgelopen omdat het feit dat ik maar een kwart van de kleuren goed zag volkomen genegeerd werd. Maar dat was in het kleine Mae Taeng en nu moesten we naar Lampang, waar alles veel professioneler is ingericht.

Eerst hebben we geprobeerd om zonder gezondheidsverklaring de verlenging te verkrijgen. Voor het eerste rijbewijs moesten we namelijk ook bij de dokter een kleurzichttest doen, die ik uiteraard ook niet haalde. Toen ik zei dat ik de stoplichtlichten probleemloos kan zien keurde ze me toch goed. We hadden gehoord dat de gezondheidsverklaring vaak niet gecontroleerd werd, dus onder het motto “niet geschoten, altijd mis” waagden we het erop. Helaas, dat feest ging niet door.

Gelukkig bleek het verkrijgen van de gezondheidsverklaring geen probleem. In het ziekenhuis in Lampang werd er geen kleurzichttest gedaan. Alleen bloeddruk, temperatuur, lengte en gewicht meten en van vijf ziektes zeggen dat we die niet onder de leden hebben, 100 Baht (€ 3) afrekenen en de volgende dag weer naar het Transportation Office voor een tweede poging.

Eerst werd het papierwerk allemaal gecontroleerd en van de nodige stempels voorzien. Daarna volgde het kritieke moment: de tests.

In de testhoek staan drie apparaten waarmee feilloos kan worden vastgesteld of je een goede chauffeur bent. De eerste test gaat met een soort stoplicht. Helaas niet een waar rood boven en groen onder zit. De bedienster laat op één van de drie posities een rood, geel of groen licht zien. Mieke ging eerst en tot mijn opluchting waren rood en groen op dit stoplicht redelijk goed te onderscheiden, net als bij echte stoplichten overigens. Geel en rood echter, leken in mijn ogen precies hetzelfde. Alleen leek geel iets zwakker. Toen het mijn beurt was ging het bijna foutloos: “green, red, yellow, green, red”. “Geel” siste Philippe, een goede vriend van ons die meegekomen was. “Ehhh yellow” verbeterde ik snel. Geslaagd.

Door naar test 2. Daar wordt getest of je gezichtsveld wel groot genoeg is. Een voor een moesten we plaats nemen op het blauwe (?) krukje, onze kin tegen een steuntje houden en naar een gele (?) stip kijken. Links of rechts ging dan een rood of groen lampje branden, dat we moesten zien zonder opzij te kijken. Het waren weer de voor mij goeie kleuren rood en groen, dus ook deze test verliep goed.

Op naar test 3, waar bekeken wordt of je diepte kunt zien en of je reactiesnelheid goed is. In het testapparaat staan twee verticale cilindertjes. Een touwtje loopt vanaf het krukje waar je op moet plaatsnemen het apparaat in naar het ene cilindertje en dan via het andere cilindertje weer naar buiten, terug tot aan het krukje. De bedoeling is dat je door aan het ene eind van het touwtje te trekken en het andere eind te laten vieren beide cilindertjes op dezelfde afstand zet. Als dat gelukt is moet je op het rechter pedaal dat op de grond staat drukken. Hoe dieper je het indrukt, hoe meer groene lichtjes er gaan branden. Dan, ineens, gaat er een rood licht branden en moet je zo snel mogelijk het linker pedaal indrukken. Ook geslaagd.

Na de geslaagde tests worden we in een kantoorruimte achter een computer gezet, waar in een 3 kwartier durende presentatie wordt uitgelegd hoe je je verantwoord door het Thaise verkeer beweegt. Tussendoor krijgen we enkele meerkeuzevragen, die we echter niet hoeven te beantwoorden. We moeten er even over nadenken en dan wordt het juiste antwoord rood. Of is het groen?

45 minuten later hebben we bewezen de Thaise verkeerschaos te kunnen trotseren en hoeft alleen het rijbewijs nog te worden gemaakt. Daar hoef je hier geen paar dagen op te wachten; je krijgt het meteen mee. Mieke mag naar loket 1, ik naar loket 2. Er wordt wat getypt, uiteraard veel geniet en gestempeld, dan een foto gemaakt, ik reken 555 Baht (€ 16) af en loop opgelucht de wachtruimte weer in. Voor Mieke duurt het allemaal veel langer. Haar paspoort wordt meerdere malen gecontroleerd, omgedraaid, doorgebladerd, weer gecontroleerd. De medewerkster heeft geconstateerd dat op haar oude rijbewijs de naam Kupers ontbreekt. Dat wisten we wel, maar we kregen dat indertijd in Mae Taeng niet duidelijk gemaakt, dus hebben we het maar zo gelaten. Verder had Mieke bij haar nationaliteit “Dutch” ingevuld, en dat land kende de medewerkster niet. Een kwartiertje later was alles blijkbaar duidelijk en kwam ook Mieke met haar felbegeerde kaartje naar buiten.

Extra bonus: het rijbewijs blijkt geldig tot je eerste verjaardag volgend op de datum 5 jaar nadat het is verstrekt. Ik kan er dus 5 jaar en bijna 10 maanden mee vooruit.

Bij het wegrijden reed ik zowat een brommer omver: de praktijk is altijd weerbarstiger.

Mieke Kupers en haar echtgenoot François la Poutré wonen sinds januari 2017 in Thailand. Ze schrijven over zaken die hun aan het hart gaan en of op hun pad komen. Het paar woont in een klein, zelf van bamboe, klei, leem en zand gebouwd huisje in Noord Thailand.

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns Tags: François la Poutré, Mieke Kupers, Op weg naar Thailand, rijbewijs, test, verkeer

Lees ook:

  1. Op weg naar Thailand – het immigratiekantoor
  2. Op weg naar Thailand – huisdieren
  3. Op weg naar Thailand – fietsen om 30 minuten na de gong
  4. Op weg naar Thailand – Doet ie het of doet ie het niet?

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 4 maart 2021
    Doorlopende groep Vipassana Haarlem
  • 5 maart 2021
    Lezing - 'Living and Working at Odiyan: Maintaining a Home for the Dharma in the West'
  • 5 maart 2021 - 7 maart 2021
    Retreat The Nectar of Healing and Well-being (online)
  • 6 maart 2021
    introductiecursus vipassana meditatie
  • 7 maart 2021
    Open les Kum Nye Tibetaanse Yoga | Online
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boeddhisten ontwaakt (deel 3)

Kees Moerbeek - 28 februari 2021

Grant onderzoekt hoe de geleerde Rahula zijn begrip van de kern van de leer van de Boeddha kan verenigen met de claims van het door Dharmapala geïnspireerde Singalese nationalisme. Rahula nam volgens Grant ‘zijn toevlucht tot de intellectuele strategie die claimt dat verschillende historische omstandigheden vragen om een andere manier van de uitleg van de boodschap van de Boeddha.’ Hij doet een beroep op het historisch moment om de interpretatie van het boeddhisme in de Mahavamsa te rechtvaardigen en daarmee zijn eigen activistische politieke agenda.

Mijmeringen over bewustzijn

Rob van Boven en Luuk Mur - 23 februari 2021

Je trok in je jeugd de conclusie dat je niet gewenst was. Met die ervaring ging je de wereld zien. Dat werd het fundament van je geloofssysteem. Je ging jezelf beschermen tegen deze pijnlijke gevoelens, die het gevolg zijn van wat je bent gaan geloven.  Dat kan zijn door jezelf zoveel mogelijk terug te trekken of vooral niet lastig te zijn. Of misschien ging je juist heel nadrukkelijk aanwezig zijn, wat door anderen juist als heel vervelend ervaren kan worden.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 2 en slot))

Erik Hoogcarspel - 21 februari 2021

Het is niet verwonderlijk dat het begrip “gelijkheid” in andere culturen geen rol speelt. Blijkbaar heeft men daar wel van de ervaring geleerd. Voor Confucius waren rangen en standen in de maatschappij noodzakelijk voor een harmonische en goed functionerende samenleving. Een referendum zou volgens hem alleen maar tot grote rampen leiden, want ongeletterde en slecht opgevoede mensen kunnen niet weten wat het beste is voor ieder.

Het ongelijk van de gelijkheid (deel 1)

Erik Hoogcarspel - 20 februari 2021

We leven in procrustische tijden waarin gelijkheid heilig is geworden. Onderscheid, discriminatie, is zo’n beetje de bron van alle kwaad. We moeten allemaal gelijk zijn. Alle kinderen in een klas, allemaal schaatsen of naar het strand op hetzelfde moment, allemaal dezelfde kleding en dezelfde maten, met wat elastiek in de stof past het toch wel.

Paul Boersma – Het portret als valkuil

Paul Boersma - 16 februari 2021

Het Boeddhabeeld is een symbolische weergave van de vergoddelijkte mens, van de verlichte mens, van de mens waarin wijsheid en mededogen tot volle ontplooiing zijn gekomen. Het is een toonbeeld van harmonie.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • De smaak van niet-weten
  • Het jaar 2021 – dag 62 – schoenloos
  • Van de in totaal 330 – 153 boeddhistische monniken testen corona positief in Himachal Pradesh
  • Boeddhistische ervaringsdeskundigen gezocht
  • De kern van yoga – hatha yoga (deel 3)

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens