Zaterdagavond zo tegen het middernachtelijk uur, ik zat naast mijn vriendin een detective op tv te gapen, kreeg ik een signaal van boven, van mijn overleden oma. Advocaat, was de boodschap. Ik krijg net een boodschap van mijn oma en ze adviseert om een glaasje advocaat met slagroom te nuttigen, zei ik tegen mijn partner. Even later zaten we onze glazen te lepelen. Heerlijk.
Mijn oma maakte als ze iets te vieren had zelf advocaat. Als klein kind vond ik dat een wonder, een oma die een clandestiene stokerij bemande. In een emmer van emaille, die had je in die tijd, gooide ze eieren, brandewijn, vanillesuiker en meer ingrediënten, klopte met een garde de boel door mekaar en goot de advocaat in glazen potten waar het ’s avonds uit werd geschept en in glazen gedaan voor de gasten.
Ik heb altijd advocaat in huis, ook toen ik jong was. De combinatie van advocaat en slagroom is goddelijk.
Toen ik lid was van de Groepsondernemingsraad van de NDU, een grote uitgever, ging ik één keer per jaar met de GOR op een driedaagse cursus. Vaak in de bossen, soms aan zee. In een bepaald jaar kozen we voor Loenen op de Veluwe. We arriveerden er, namen na het bekijken van onze hotelkamers aan de bar plaats en zeker zes leden bestelden een advocaatje. De barman deed een deur open, we hoorden hem de trap afsjokken en na een kwartier verscheen hij weer, met het spinrag in zijn haar en een fles advocaat in zijn hand. Sindsdien is advocaat synoniem voor studie, wetskennis en onderhandelen.
De barman was overigens ook een voortreffelijke verhalenverteller. Na de studiedag en het avondeten zaten we weer aan diezelfde bar en luisterden naar zijn moppen en wederwaardigheden.
Een ervan ging over een stotterende kippenboer. Zijn kippen zaten ’s nachts in een schuur. Vroeg in de ochtend zette hij de deur open en riep tok, tok, tok, het signaal voor de kippen om naar buiten te gaan. Dat verliep altijd vlekkeloos. Om ze aan het eind van de middag weer in de schuur op te sluiten ging minder makkelijk. Hij dreef ze dan op met een stok. Als de kippen vlak bij de deur waren, op het punt om de schuur in te gaan, riep de stotterende boer: Snel naar binnen, kippen, anders sla ik jullie met de ssssssss tok, tok, tok, tokkkkkkkkkkkkkkk. En hups, daar renden de kippen weer naar buiten.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd.