Vroeger toen mijn kinderen nog klein waren verstopte ik de avond voor de eerste Paasdag chocolade eieren in mijn huis. De volgende ochtend gingen ze de eieren zoeken. Ze stonden dan vroeg op. Sommige eieren verstopte ik in het zicht, een afleidingsmanoeuvre. Om de moeilijke vindplaatsen te camoufleren. Vaak gebeurde het dat in de zomer nog een eitje van bovenop een deur of kast op mijn hoofd viel. Dat wilde ik voorkomen door de te verstoppen eitjes te tellen. De kinderen mochten pas de eitjes eten als ze gevonden en geteld waren. Maar dat loste het probleem van het in de zomer vallen van een eitje niet op. Dan wist ik dat er ergens nog vier niet gevonden waren. De Paashaas is niet altijd snugger.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer.