Gisteren hoorde ik in de auto op de radio Bridge over troubled water van Simon en Garfunkel. Het lied ontroerde mij, ook door de tijd waarin ik leefde toen ik het voor het eerst hoorde. Ik was jong, sterk en had veel voornemens en plannen. Dank zij anderen kwamen die merendeels uit.
En in die auto voelde ik met het beluisteren van de bridge gelijk een link met het boeddhisme dat een voor mij veilige, leerzame en indrukwekkende route is om de obstakels in het leven te begrijpen en aan te kunnen.
Gegaan, gegaan, naar de overkant gegaan.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen.
https://youtu.be/jjNgn4r6SOA
Erzebeth zegt
Mooi Joop, dank