De brandstof voor mijn auto koop ik bij een tankstation hier in de buurt. Twee jonge vrouwen, iets ouder dan dertig, schat ik, runnen die zaak. Dat maakt het station bijzonder, er is een andere sfeer dan in door mannen gerunde pompstations. Een beetje huiselijk. De kassa staat tussen de belegde broodjes, de vrouwen zijn organisch geduldig en aardig. Ze maken een praatje met moeders en kinderen, met mij. Ze tanken daar liefde.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen.