Ontwerp Fred van der Zee.
Beeldend kunstenaar en boeddhist Leen Kaldenberg (Gorinchem 1957) bijt in het nog nooit vertoonde experimentele project Boeddha in de Linie begin maart het spits af. Hij verruilt dan voor twee weken de zware kleigrond en de eeuwig uitdagende horizon van het Groninger landschap voor het snelstromende water van de Lek, de dijken en polders en de uiterwaarden tussen Culemborg en Everdingen om zichzelf en zijn nieuwe omgeving te verkennen.
Leen hield de organisatoren van Boeddha in de Linie een paar dagen in angstige spanning, want wat wilden we deze kunstenaar graag binnenloodsen in het eenvoudige atelier en de bomvrije bunker waar de nachten worden doorgebracht. De kunstenaar maakte zijn agenda leeg, zei ja maar informeerde wel of er in de ruimtes die hij gaat bewonen ook verwarming aanwezig is. Zo simpel kan het zijn.
Leen woont en werkt in Leermens (Groningen). Hij volgde zijn opleiding in 1990/1995 aan de Academie voor Beeldende Kunst Minerva Groningen.
Leen Kaldenberg
Leen Kaldenberg raakte na twintig jaar als kok te hebben gewerkt ‘burned out’. Als gelauwerd kok onderscheidde hij zich door het op de kaart zetten van de authentieke Groningse keuken en het werken met streekproducten. Na het koksleven achter zich te hebben gelaten is Kaldenberg een weg naar binnen gegaan. Vanuit zijn woonplaats Leermens spitst hij zich tegenwoordig toe op het boeddhisme en het schilderen. Door te schilderen geeft hij nu vorm aan zijn liefde voor voedsel en het Groninger landschap, en met meditatie stilt hij zijn honger naar verstilling.
Leen Kaldenberg toont warme belangstelling voor het vlakke, open Noord-Nederlandse landschap. Zijn impressionisme kenmerkt zich door met minimale middelen de karakteristieken van dit landschap te grijpen, het specifieke dat in Groningen en Friesland altijd de aanwezigheid van de Waddenzee doet vermoeden. Hij vat die effecten van zilte luchten en gezeefde lichten vaak samen in breed getrokken strepen. De matheid en fijnstoffelijkheid van de temperaverf waar hij mee werkt buit hij daarbij ten volle uit.
In de wat lijzige penseelstreken en ijle kleurstelling liggen sentimenten besloten die alles te maken hebben met Kaldenberg’s beleving van land licht en lucht maar vooral ook van zijn eigen kwetsbaarheid. In dit opzicht zijn de landschappen ook ontroerende zelfportretten.
(Tekstbron: land licht en lucht, Han Steenbruggen, directeur-conservator Museum Belvédère Heerenveen.)
Vanaf 2004 is Kaldenberg student (dzogchen) van Sogyal Rinpoche, Tibetaans boeddhistische leraar (Nyingma).
‘Mijn intentie is om de tijd binnen het project Boeddha in de Linie te benutten om te ‘resetten’ en los te komen van ‘projecties’ en zo de bron en helderheid te ervaren die me als beoefenaar, mens en landschapschilder vormt. Het is zo voor mij een uniek project om de dharma zo continu als mogelijk te ervaren tijdens het bestuderen van de dynamiek van dit rivierlandschap… Hoe verhoudt kijken en zien zich in deze stroom van veranderingen? Is er verdieping en is deze verdieping zichtbaar? Welke obstakels komen aan de oppervlakte in dit proces van versmelten?’
Publicaties:
2009 ‘Blauw’, in samenwerking met Fetze Pijlman, auteur.
2011 ‘Land, licht en lucht’ Inleidende tekst Han Steenbruggen, directeur-conservator Museum Belvédère.
Komende exposities/projecten:
(Boeddha in de Linie, werkproject op locatie maart 2014).
In voorbereiding: Presentatie Galerie Waarkunst ’t Waar en Kunstschouw Schouwen-Duiveland.
Exposities (vanaf 2010):
2010 – Galerie Anderwereld Groningen
– museum Belvédère tentoonstelling „solo”
2011 – DNKA Appingedam
– „Om de Noord” Museum Belvédère Heerenveen en !PET Hoogeveen
2012 – Museum Belvédère „Reset”
– Galerie op de wind Westeremden
2013 – Galerie Hoogenbosch Gorredijk
– Galerie Prinscilon Amsterdam
– Project „Chemie” Heveskes (Delfzijl)
– Galerie op de wind Westeremden
Er is werk van Leen Kaldenberg opgenomen in de vaste collectie van Museum Belvédère Heerenveen.
Bezoek ook de Facebookpagina voor actuele informatie
Lees ook Alcatraz of Nirvana.
Het decor waarin het project Boeddha in de Linie plaatsvindt is grillig, nat en koud. In de soms woest wilde dan weer lieflijke uiterwaarden van de rivier de Lek, tussen Culemborg en Everdingen, ligt Werk aan het Spoel. Een zogenoemd kunstfort dat onderdeel uitmaakt van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Met veel bunkers, die onvergankelijk lijken. Het project symboliseert de natuurlijke zoektocht; van het smeltwater van de Alpen dat door de uiterwaarden de weg naar zee vindt; van de ganzen, scholeksters en lepelaars uit Afrika naar hun broedplaats.
De kunstenaars zijn niet van de buitenwereld afgesloten. Overdag zoeken wandelaars de ruige omgeving op. De nachten zijn donker en stil. Het is geen plek voor bangerikken. De kunstenaars werken in een atelier en slapen in een bomvrije bunker, met net dat beetje comfort dat ze heel erg naar hun eigen bed doet verlangen. Maar waar ze eventueel met mooi weer ook in kunnen werken.
Categorieën: Beeldende kunst, Boeddha in de Linie
We hebben een gratis mailinglijst.
Abonneer je op onze ochtend- of avondeditie
Tekenen, schilderen en schrijven kan zen, kan intense meditatie zijn, echte beoefening.
Toch is er de valkuil van het persoonlijke “ik”, door de publiciteit (te zoeken).
Is dit project beoefening, of is het deel van de valkuil?
Dat vraag ik mij af.
Dit project is lachen, Sjoerd. Met je neus in de wind door de uiterwaarden baggeren. Ganzen bewonderen, een bakkie thee drinken, schilderen, beeldhouwen. En ja, als je tijdens een wandeling in een mollenklem trapt, zou je dat kunnen beschouwen als een valkuil.
Prachtig en spannend project. Ben heel nieuwsgierig naar de ervaringen van de deelnemers.
Lijkt me lekker een paar daagjes creatief doen en wandelen en rust aan mijn hoofd. Zal de beoefening zeker ten goede komen. Op kantoor met targets, deadlines, tegengestelde belangen, reorganisaties, diversiteit van karakters, drukte, herrie van de moderne open werkplek, vergaderingen, agenda’s, policies/procedures/processen, rekening houden met en alles wat verder nog vooral probeert te zorgen dat je nooit met je hoofd in het nu de dharma zo continue mogelijk kunt ervaren is dat toch een stuk lastiger.