De Vlaming Manu Grisar is zen peacemaker. Wat dat is legt hij in onderstaand artikel uit. Door het lezen van de boeken van Bernie Glassman en de deelname aan een straatretraite onder leiding van Frank De Waele, groeide zijn wens zen peace maker te worden.
‘Vanuit de verschillende geloften die ik afgelegd heb in de Tibetaanse traditie, zo’n twintig jaar geleden, zette ik al stappen. Vanuit mijn religieuze overtuiging nam ik initiatieven naar de maatschappij door er te zijn op plaatsen waar anderen liever weggaan, en mensen soms eenzaam achterblijven . De ZPM zijn een fantastische aanvulling en een groep waar ik steun en enthousiasme terugvind. Ik zie het ook als een klankbord en een voedingsbodem om verder kunnen groeien! Die structuur en het samenkomen met mensen die vanuit dezelfde bron werken heb ik nodig. Het bevestigen van mijn keuze anderen van dienst te zijn, en het bewaken van die keuze, leidde tot de wens zen peacemaker te worden.
Wat houdt dat zen peacemakers werk voor mij in? Ik werk op vrijwillige basis als boeddhistisch consulent in de Antwerpse ziekenhuizengroep ZNA. Help mensen die palliatief zijn in hun thuissituatie, in heel België. Als ASS consulent werk ik belangeloos voor kinderen met autismespectrumstoornis en hun ouders. Die nog jaren op een wachtlijst staan voor ze hulp krijgen. En geef ook advies voor kinderen met hoortoestellen, hun ouders en leerkrachten.’’
Manu werkt als vrijwilliger in het begeleiden van meditaties en puja’s in het Tibetaans Instituut, geeft er rondleidingen en lezingen voor groepen en gaat naar scholen indien nodig. Hij werkt in gevangenissen en begeleidt mensen die achter de tralies zitten. Ook bezoekt hij eenzame mensen die vanuit boeddhistische hoek om hulp vragen. En is ook nog docent in de postgraduaatsopleiding Boeddhistische Filosofie en Ethiek’ en geef er als vrijwilliger vakdidactiek.
Manu: ‘Mijn droom met de Zen Peacemakers: een levendige sangha waar eenieder zich gesteund weet in hun vrijwilligerswerk, niet in kwantiteit maar in kwaliteit. Verder groeien en elkaar stimuleren in dieper begrijpen van het niet weten-bearing witness- liefdevol handelen. Groeien en bewaken van zelfzorg. Luisteren, voorleven, stimuleren, enthousiasmeren en leren uit mijn fouten en tekorten, maar mij gedragen weten door deze groep.’
