Het bezoek van de Chinese president Xi Jinping aan Europa is niet ongemerkt voorbij gegaan. In Amsterdam protesteerden International Campaign for Tibet en Amnesty International, in Parijs Journalisten zonder Grenzen en in Brussel en Brugge gingen ook demonstranten de straat op.
Naar schatting 350 demonstranten uit Belgie en Nederland verzamelden zich maandag 31 maart 2014 in Brussel voor het Europees Parlementsgebouw. Niet alleen Tibetanen, Falun Gong beoefenaars, Oeigoeren, maar ook Westerlingen maken zich ernstig zorgen over de mensenrechtenschending in China en Tibet. De Chinese Xi Jinping is de eerste Chinese president die ook het Europees Parlement in Brussel bezoekt. China en de Europese Unie bespreken de wereldeconomie, defensie, betrekkingen etc., maar onderwijl, ondanks toegezegde hervormingen gaan martelingen, censuur, doodstraf, honger, dwangarbeid, orgaanroof, verdwijningen etc. nog steeds door. Ook het gevangenisbeleid is ondanks diverse protesten sinds 2008 nog steeds niet verzacht.
Op dit moment leven zo’n 150.000 Tibetanen als ballingen over de hele wereld, waarvan circa 2000 in België en circa 450 in Nederland. Sinds 2011 hebben zich inmiddels 130 zelfverbrandingen voorgedaan in een poging om China te bewegen ZH de Dalai lama naar Tibet terug te laten gaan voordat hij sterft. Als laatste tot nu toe heeft een Tibetaanse non Lhamo op 29 maart 2014 in Kham, Batang in Tibet zichzelf verbrandt. De Chinese Communistische Partij (CCP) heeft twee weken geleden niet alleen een ‘Chinese Muur’ opgetrokken op de Dam in Amsterdam, maar zelfs geweigerd een persconferentie in Brussel te geven.
In Brussel hebben afgelopen maandag zo’n honderd Tibetanen, onder wie vijf Tibetaanse vrouwen en een Belg hun hoofd kaal laten scheren uit solidariteit met de zelfverbranders in Tibet. Het is oorspronkelijk een traditie uit het hindoeïsme; wanneer er iemand in de familie overlijdt, wordt het verlies uitgedrukt in het offeren van de haren. De sfeer was maandagmiddag op het grasveld vóór het parlementsgebouw wat ingetogener en emotioneler dan eerdere protestbijeenkomsten. Mannen lieten zich kaalscheren, en zaten daarna eerbiedig in rijen op de grond. Plotseling meldde een Tibetaanse vrouw zich aan bij vrijwilligers die bezig waren met het scheren. Ze wilde ook haar mooie, lange zwarte haren offeren. Het verdriet was op haar gezicht te lezen, waarschijnlijk dacht ze aan de vele slachtoffers in Tibet en de monniken en nonnen die zichzelf uit wanhoop in brand hebben gestoken om de wereld te laten zien dat het leven in Tibet onder Chinese repressie zwaar en hopeloos is.
Na het knippen van haar haar fluisterde ze: ’There are so many…’ en tranen van verdriet en liefde voor Tibet en ZH de Dalai lama rolden over haar wangen. Dáár deed ze het voor. Deze zachtmoedige vrouw was bereid haar eigen haren op te offeren uit respect en medeleven voor de lijdende Tibetanen in Tibet. Stilzwijgend voegde zij zich bij de groep kaalgeschoren mannen. Ze was de eerste vrouw die middag en dat maakte diepe indruk op iedereen. Daarna lieten nog vier vrouwen hun hoofdhaar afscheren. Bij de aanwezigen was er ongeloof en diep respect voor de vijf vrouwen.
Het verdriet en de eenheid onder de Tibetanen is groot, maar hoe kan het ook anders wanneer je eigen vader, moeder, familie, vrienden, medemens in Tibet nog steeds gebukt gaan onder de Chinese overheersing.
Op 17 maart 1959 vluchtte ZH de Dalai lama, na een 12-daagse opstand tegen de Chinese overheersing in Lhasa, de hoofdstad van Tibet. Na nietsontziende vernietiging van de opstand werden tienduizenden Tibetanen geëxecuteerd, gevangen genomen, doodgeslagen, tot zelfmoord gedreven of door de straten gesleept in publieke vernedering. Zo’n 80.000 Tibetanen vluchtten met ZH de Dalai lama uit Tibet.
De gewelddadige intimidatieacties ná de dood van Mao Zedong in 1976 zijn vervangen door snelle economische groei ten behoeve van Chinese hebzucht. Vandaag is Lhasa een uitgestrekte moderne stad met luxe faciliteiten, grote winkelcentra, multiscreen bioscopen, toenemende welvaart en high-tech infrastructuur. Ondanks deze ‘verbeteringen’ zorgt het ook voor vernietiging van het milieu. Ontevredenheid wordt niet getolereerd.
Alle beslissingen zijn stevig in handen van Han-Chinese ambtenaren. ZH de Dalai lama wordt steeds verguisd door de Chinese overheid en de door de CCP beheerste media. De opleving van de onrust in 2008 leidde tot een militaire repressie in Tibet. ‘Hoe scherper de wapens, hoe onrustiger het volk’.’ Nepal was ooit een bloeiende basis voor 20.000 vluchtelingen uit Tibet, maar de Chinese ambtenaren controleren en treiteren de Tibetanen regelmatig door de Nepalese overheid aan te moedigen protesten en ceremonieën van de Tibetanen in Nepal te verbieden.
In 2010 is het Chinees-Tibetaans dialoog vastgelopen. De Tibetanen willen de Chinese president Xi Jinping aanmoedigen een volwassen dialoog aan te gaan om tot een oplossing te komen.
SHEN YUN
Toevallig in de periode dat Xi Jinping in Europa is, organiseert de Belgische Falun Gong Association van 2 tot 6 april 2014 ( 2 – 6 april in Brussel en 23 – 24 april in Den Haag) de succesvolle en non-commerciële traditionele Chinese musical Shen Yun. De musical is gerelateerd aan Falun Gong praktiserenden die sinds 1999 op grond van hun meditatievorm wordt vervolgd door de CCP in China.
Vóór het communisme in China was China rijk aan een 5000 jaar oude culturele beschaving met klassieke Chinese dans en muziek. Nu is het een verloren cultuur. Maar via Shen Yun is met voorstellingen de aandacht over de hele wereld getrokken voor deze oude Chinese cultuur. Deze worden getoond in uitverkochte toplocaties zoals bijvoorbeeld het New York’s Lincoln Center. Deze voorstellingen voeden de innerlijke schoonheid, zuiverheid en goedheid.
Aangezien de Chinese president Xi Jinping en zijn tweehonderd mannen en vrouwen tellende delegatie in het Sheraton hotel in de buurt van de Brusselse Nationale Theater verbleef, wilde de Brusselse politie aanvankelijk de affiches van de uitvoering van deze musical laten verwijderen vanwege ‘diplomatieke problemen’.
In België was al een aantal dagen vóór het presidentiële bezoek aandacht geschonken in de media aan de gerechtelijke bevoegdheden van de Brusselse politie. Het parlementslid Eva Brems, van de Vlaamse Groene Partij (Buitenlandspecialiste in de Brusselse Kamer ) vroeg zich af of:
‘ handelsgesprekken aanleiding vormen tot censuur van mensen en organisaties die door China onderdrukt worden’. Zij vraagt zich af: ‘met welke argumenten Europa tijdens de handelsgesprekken haar sociale standaarden of principes rond mensenrechten kan verdedigen als het zelf toestaat dat politiediensten een legitieme organisatie in de hoofdstad van Europa censureren?’ ‘Aan basisvrijheden en fundamentele mensenrechten raken we niet – zeker niet op ons eigen grondgebied.’
Volgens Brems gaat dit ten koste van de Westerse geloofwaardigheid als landen door de knieën gaan voor dit soort eisen.
De organisator van Shen Yung had een geldig contract met een adverteerbedrijf en in tegenstelling tot wat de politie dacht, géén verdere toestemming van de lokale overheid nodig. Tóch hebben ‘Chinese mannetjes’, zoals deze geestverschijningen worden genoemd, het recht in eigen hand genomen en de banners in Brussel van Shen Yung gemaskeerd met Chinese vlaggen.
Overal in de wereld waar de Shen Yun voorstelling wordt vertoond, verschijnen deze figuren in opdracht ‘van boven’ om bedreigingen, politieke druk, sabotage van de tourbus, afdekken van de posters met Chinese vlaggen om de vrijheid van meningsuiting tegen te werken . Ook gewone Chinese studenten die in het desbetreffende land voor een periode studeren komen uit hun studentenflatjes en voeren hun sabotageopdracht uit. Natuurlijk geheel op “vrijwillige” basis.
Zowel de vreedzame spirituele Falun Gong beoefenaars als Tibetaanse boeddhisten worden systematisch vervolgd of onderdrukt door de Chinese Communistisch Partij. Martelingen, orgaanroof bij levende of gedode Falun Gong beoefenaars en Tibetanen, evenals Chinese mensenrechtenactivisten en -advocaten die gerechtelijk worden vervolgd, zijn nog steeds aan de orde van de dag. Eveneens worden de werkkampen getransformeerd tot drugskampen, de zogenaamd drugsrehabilitatie centra, die in sommige gevallen nog steeds worden gebruikt om politieke gevangenen vast te houden. Dezelfde bewakers blijven en dezelfde mensen worden gemarteld. Van een werkkamp in een brainwashcentrum, het is in China maar een kleine stap.
Is het een excuus om geen hervormingen in het politieke systeem te creëren? In veel regio’s wordt nog veel geweld toegepast.
Het was ex-president Jiang Zemin die verantwoordelijk was voor de vervolgingen en zijn directe ondergeschikten aanstelde voor het hersenspoelen om zodoende de loyaliteit aan Jiang en de CCP te testen en te bewerkstelligen. Nu is het veiligheidsapparaat in handen van andere mensen, maar het beleid is nog steeds niet veranderd.
Als het detentiesysteem hervormd zou worden, zou dit enorme gevolgen hebben voor het gehele systeem en allerlei vraagstukken omtrent de verantwoordelijkheid met zich meebrengen. Een groot aantal ambtenaren en gevangenisbestuurders zou dan vervolgd kunnen worden voor marteling en mishandelingen. Nog nooit heeft de CCP een ongebonden en onafhankelijk onderzoek naar zijn enorme detentiesysteem toegestaan. Toen personeel van de VN de Chinese gevangenissen in 2005 bezocht, werden hun bewegingen aan strenge beperkingen onderworpen. De VN is er niet in geslaagd om Westerse en Chinese gevangenen te interviewen zonder toezicht.
Journalisten en blogger-journalisten in China worden gevangen genomen als zij de werkelijke situatie in China publiceren. De Chinese Nobelprijswinnaar Liu Xiaobo zit al elf jaar vast wegens het verdedigen van de vrijheid van meningsuiting. Mishandeling, uithongering en dwangarbeid bepaalt het leven van mensen die vast zitten in Chinese gevangenissen. Vingers worden gebroken, elektrische schokken toegepast, blootstelling aan vrieskou of hen dwingen urenlang in bepaalde lichaamspositie te blijven.
Vreemd, terwijl artikel 35 van de Chinese grondwet zegt dat de burger vrijheid van meningsuiting heeft. Echter de staatsmedia is een propaganda-instrument van de overheid en functioneert op basis van duizend richtlijnen voor journalisten. Alleen pseudo-journalisten zijn welkom op persconferenties, als ze de juiste vragen stellen wordt hun perskaart verlengd. Ambassades van Westerse landen doen niets omdat ze de economische betrekkingen met China niet in gevaar willen brengen.
AMNESTY INTERNATIONAL
Ook Amnesty International maakt zich sterk en voert actie om de situatie in China aan de kaak te stellen en te verbeteren. Maandag werden in Brussel door Amnesty International aan de tunnel-ingangen van ‘de kleine ring’ spandoeken opgehangen. De mensenrechtenorganisatie had geen toestemming gekregen een demonstratie te organiseren maar wilde wel de president van harte welkom heten met teksten als:
‘Welkom aan de grote leider’.
‘Feest van de vriendschap tussen het Chinese volk en de Europeanen’.
‘Laat ons onze gezonde economie vieren’.
Bij deze eist Amnesty International de vrijlating van de leden van de Nieuwe Burgerbeweging, die bestaat uit een vreedzaam sociaal netwerk van activisten. Deze beweging bestrijdt corruptie en komt op voor de vrijheid van meningsuiting in China. Zij bepleiten een onafhankelijke rechtelijke macht en willen transparantie bij de overheid.
Ook wordt de vrijlating van de oprichter van deze beweging, de jurist Xu Zhiyong geëist. De Chinese president Xi Jinping heeft de ‘campagne tegen geruchten’ geïntroduceerd; internetgebruikers worden scherp in de gaten gehouden. Staatscontrole, censuur op sociale media, folteringen, doodstraf e.d. verdienen volgens Amnesty International de aandacht tijdens de ontmoeting tussen Xi Jinping en de Europese leiders.
Westerse landen dachten de Chinese economie te helpen verbeteren door China de Olympische Spelen in 2008 te gunnen, in de verwachting dat dit op één of andere manier meer respect voor de mensenrechten, of zelfs democratie teweeg zou brengen. Deze fictie, zou samen met collectieve hebzucht nu juist het Chinese regime een dekmantel geven de waarheid te verbergen. In China bleef het ‘business as usual’.
De geschiedenis van de politieke en economische ontwikkeling is vaak een verhaal van geweld met het bloed van de zwakkeren. De ultieme test is of we collectief reageren uit eigenbelang, agressie en paniek of vanuit wijsheid en medemenselijkheid. Als angst de raadgever is, ziet het er niet bepaald gunstig uit voor de mensheid.
Foto’s in Brussel zijn gemaakt door Bianca Visser. Meer foto’s zijn te zien op You Tube:
‘Chinese president Xi Jinping in Brussels 31st March 2014‘
