Het is geen schokkend nieuws, misschien zelfs helemaal geen nieuws, maar wij worden er als redactie van het Boeddhistisch Dagblad wel erg blij van. De onbevangenheid en de aandacht waarmee de Rotterdamse Loes Veenstra truien ontwerpt en maakt.
Loes Veenstra is verslaafd aan breien. Sinds 1955 heeft ze min of meer aan één stuk door gebreid, zo’n vijfhonderd exemplaren. Ze kan haar eigen tempo niet bijhouden en maakt er meer dan ze weggeeft. Waardoor haar huis vol ligt met ongedragen, zelfgemaakte truien.
Ontwerpster Christien Meindertsma stuitte in 2012 op de verzameling huisvlijt en besloot de truien te fotograferen en er een boek van te maken. Meindertsma:
“Sommige truien hebben bizarre designs, maar er zitten ook echt prachtexemplaren tussen. Alle truien heeft ze in afgelopen vijftig jaar gebreid en schetsen samen een tijdsbeeld van motieven en kleuren. Zo zit er een neon roze trui van synthetische angorawol tussen uit de jaren tachtig.”
Meindertsma wilde echter nog iets meer doen met de truien en besloot om samen met kunstbureau Wandschappen een eerbetoon te organiseren aan Loes Veenstra en haar truien. Zie in dit filmpje hoe buurtbewoners een soort flashmob organiseren. Ze hebben allemaal een trui van Loes aangetrokken.
Meindertsma:
“Het leek ons gewoon heel leuk om een keer alle truien, die dus nooit zijn gedragen, bij elkaar te zien. Loes wist dat ik met een boek bezig was, maar wist niks van deze verrassing. Ze vond het leuk, maar reageerde wel een beetje stoïcijns. Maar zo’n type is het ook wel beetje. We hebben een keer in haar huis al haar truien op kleur verzameld. Een geweldig gezicht. Maar ook toen zei ze, met een sigaretje in haar mond, niet veel meer dan “oh, leuk”.” Op het filmpje is te zien hoe Loes stoïcijns door haar straat wordt gereden, terwijl haar truien in die flashmob om haar heen dansen.
Het project maakte in november 2012 deel uit van een tentoonstelling over het leven in Carnisse, de wijk in Rotterdam-Zuid waar Loes Veenstra woont.
Bron Meindertsma, NRC, Anna Konter.
