Wij zijn pas echt bevrijd wanneer we bevrijd zijn van het boeddhisme, wanneer we alle vlottenbouwerij achter ons hebben weten te laten.
Boeddhisme mag zich verheugen in veler belangstelling, maar ontpopt zich als zompig gedrocht wanneer het moet worden gereconfigureerd voor toepassing in een moderne, geseculariseerde wereld. De eigenlijke vraag is heel simpel: hoe komen we in vredesnaam van het boeddhisme af?
Temidden van alle doctrinaire rimram en marginaal samenscholen is er één waarheid tot het zien waarvan boeddhistische tunnelvisie bijna geen beoefenaar werkelijk in staat stelt: dat boeddha een door tijd en plaats bepaalde soortnaam is voor charismatisch, visionair zienerschap, dat zich niet laat beperken tot de tradities die volgelingen door de eeuwen heen telkens weer hebben geprobeerd erop te grondvesten.
Jezus zou bij zijn terugkeer op aarde niet weten wat hij meemaakte wanneer hij in een christelijke gemeente belandde en zijn gelovigen zouden niet in staat zijn hem te zien voor wie hij was. Hetzelfde geldt mutatis mutandis voor de Boeddha.
Wie aan deze erkenning toe is, zal openstaan voor de verreikende gevolgen ervan. Wij zijn pas echt bevrijd wanneer we bevrijd zijn van het boeddhisme, wanneer we alle vlottenbouwerij achter ons hebben weten te laten. Pas dan zijn wij in staat om klein te beginnen en één voor één, anderen bij te staan in hun bevrijding.
Er is geen tijdloze dharma die ons als de ster van Bethlehem de weg wijst naar het heil. In het verleden behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst; het tegendeel is eerder het geval. Het wiel moet steeds opnieuw worden uitgevonden, het zienerschap worden geherformuleerd in een doorbrekend inzicht dat actuele uitdagingen samenbundelt in een nieuw, groots perspectief.
Wie echt gegrepen wordt door de boeddhadharma kan de zaak geen groter dienst bewijzen dan boeddhisme af te zweren en op de golven van onzekerheid het soortgenootschap te belichamen waarvan boeddha’s, wie zij ook zijn geweest, slechts één genus vormen. Boeddhisme, ten diepste verstaan, vraagt om een innoveren dat zichzelf weginnoveert, dat zijn bijziende blindheid aflegt ten faveure van een andere belichaming in een bevrijde bewogenheid voor wat hier en nu aan de orde is.
Wie neemt de handschoen van ‘service before self’ op en wordt de eenvoudige veerman die mensen het water overzet terwijl hij (of zij) met hen een dromerige dialoog voert waarin alles wat door de kieren van het leven wegvalt ineens oplicht in een nieuwe samenhang?
Het voorbijgaan aan het voorbijgaan wordt door Hermann Hesse zo treffend gekenschetst in zijn roman Siddhartha, met in de hoofdrol een spirituele zoeker die tijdens zijn omzwervingen de Boeddha ontmoet en hem niet volgt; in plaats van volgeling wordt hij, in een transformatie van de inspiratie, uiteindelijk de hiervóór beschreven veerman.
Boeddha’s, groot en klein, klein ís groot en vice versa: wie de handschoen past, neme hem op.
kees moerbeek zegt
Bovenstaand artikel is dermate nihilistisch dat ik er afstand van neem. Mogelijk schreef Taigu dit omdat hij het inzicht heeft bereikt dat het boeddhisme zo geperverteerd is dat het complete en schadelijke onzin is. Dus rijp voor de mestvaalt van de geschiedenis.
G.J. Smeets zegt
“…rijp voor de mestvaalt van de geschiedenis”
Maak van mestvaalt maar composthoop. Boeddhisme is cultureel afval, dat heeft het stukje hierboven goed samengevat. Hetzelfde geldt voor het Christendom. En binnenkort zakt ook de Islam in het Midden-Oosten door de knieën als niemand meer de olie uit die regio nodig heeft. Follow the money, dat is de sleutel voor elk -isme. Inclusief boeddhisme.
Marianne Wijnhamer-de Sterke zegt
Vaker las ik jouw bespiegelingen, maar deze komt voor mij tot de kern. Ondersteund door precies 2 boeken waar ik altijd naar terugkeer. Uit Meer dan een mens kan doen bleef mij het meest de zin bij: Laat het niet stollen! En dat is wat m.i. bijna altijd gebeurd als een aantal, min of meer gelijkgestemden, zich verhouden tot een onderwerp. Dus inderdaad onderzoek, neem je verantwoording en ga je pad. In dank, Marianne
Piet Nusteleijn zegt
Da Free John in “de knie van luisteren” op p.161:
“Zij die geen inzicht hebben als werkelijkheid in het hart, denken alleen maar in het hoofd. Zij zijn in ballingschap. Zij zoeken. Dus bewandelen zij allerlei zintuigelijke en spirituele paden, de wegen van uitbuiting en afgescheidenheid. Maar inzicht en waarachtig onderzoek zijn werkelijkheid zelf en zij zoeken hun toevlucht tot geen enkel middel dat lijden met zich meebrengt. Inzicht is de onafgebroken handeling van bewustzijn, ook bij diegene die volmaakte kennis geniet. Hij blijft daarom onberoerd door wat zich voltrekt, maar zoekers als Narcissus trachten onkwetsbaar te worden. Hun worsteling is even eindeloos als zijn gelukzaligheid”.
Taigu, ik moest nadenken over jouw oproep-tekst en wist niet te reageren. Toen las ik dit stukje tekst van Da Free John en dacht: “Ja..”.
robq zegt
Dank u Taigu. Deze korte tekst vat de huidige realiteit zo mooi en vooral indrukwekkend samen. Onmogelijk iets op aan te merken voor me want het staat er allemaal in.
Henk van Kalken zegt
Ja maar, vóór je het weet ontstaat er een veermannisme met een Grote Roerganger aan het hoofd. Of de veerman dat nou wil of niet.
kees moerbeek zegt
‘Wij zijn pas echt bevrijd wanneer we bevrijd zijn van het boeddhisme, wanneer we alle vlottenbouwerij achter ons hebben weten te laten.’
Hou toch op! De Boeddha liet niet de boel, de boel. Het afzien van het bouwen van vlotten voor mensen die de metaforische overkant willen bereiken is niet zijn stiel.
Tegen mensen die de ‘overkant’ willen bereiken zei hij niet dat zij er niets van begrepen hadden, want er valt niets te zoeken of te bereiken. Of dat hun stuurman niet Verlicht is en daarom gewantrouwd moet worden. Ook zei hij niet dat waar ze aanlanden per definitie een vergissing is, omdat er niets te zoeken of te vinden valt. Hij kwam met, voor wat het waard is, het Achtvoudige Pad.
Laat je niet meesleuren door negativisme Taigu! Namu Guanshiyin pusa!
Zeshin zegt
Als je nu eens het woordje ‘wij’ door ‘ik’ vervang dan klinkt het al een stuk beter.