In een bos hier vlakbij staan twee palen met nesten van takken erop. Al een paar weken is één nest bezet, waarschijnlijk door een man en vrouw ooievaar. In het begin stonden ze roerloos naast elkaar, daarna zag ik er een langs molshopen lopen en was de ander spoorloos. Een paar dagen geleden lag een van de ooievaars in het nest en was de ander spoorloos. Ik dacht: zijn er al eieren gelegd, wordt er gebroed? Zo vroeg in het jaar. En wie ligt er in het nest? Is dat vrouw ooievaar? Gisteren zag ik een ooievaar over het nest heen vliegen, de andere lag er nog in. Zou de man de kuierlatten nemen? Of de vrouw? Ik dacht: zouden andere mensen ook zulke gedachten hebben?
Vanmorgen zag ik aan de voorzijde van de redactiebunker heel hoog in de lucht twee enorme vogels zweven. Ze draaiden kringen. Ik ben geen ornitholoog maar dacht niet dat het mijn twee ooievaars waren. Het leken wel twee enorme roofvogels. Wat een prachtig gezicht.
Op de Nederlandse televisie wordt een commercial uitgezonden van een brillenboer, een filiaal van een opticien zie je in beeld. Ik word altijd een beetje boos als ik die commercial zie. Een vrouw met een gekleurde rok- een werkneemster, loopt op straat naar de winkeldeur van de brillenboer, draait aan de klink en de deur blijft gesloten. Pats boem, ze kan niet naar haar werk. De filiaalbeheerder is al onderweg- een man in een strak zittend pak. Hij ontsluit de deur en samen stappen ze naar binnen. Zij meet geen glazen aan, zo blijkt uit het filmpje, maar bekijkt of de monturen bij een gezicht passen. De man domineert. Geef die vrouw toch een sleutel van dat filiaal, denk ik. Ze zal ook wel minder verdienen dan die kerel. Wat een bedrijf.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan.