Ben ik een boeddhist en waaraan is dat af te meten? Bijvoorbeeld door de giften die ik wel of niet doe. De keren dat ik mediteer. De oranje broek die ik soms draag? De wijze glimlach om mijn mond? Of niet aanwezig zijn tijdens de meditatie van de sangha. De boeddhistische boeken die ik lees? Vinden anderen mij een boeddhist? Ik weet het niet en het maakt me ook niet uit. Vind ik mezelf een boeddhist? Daar kan ik wel antwoord op geven. Nee, ik probeer de dhamma te praktiseren.
Is het Boeddhistisch Dagblad boeddhistisch? Ik vind van wel. Toch staan er berichten van Wakker Dier en Greenpeace en van de Vlaamse socialistische partij SP-A in deze krant. Zijn dat boeddhistische organisaties? Ik vind van wel, omdat ze opkomen voor zwakkeren, mensen en dieren. Laat de begrippen zoals empathie, mededogen, liefdevolle vriendelijkheid er maar op los en ze zullen prijzen winnen. Boeddhisme = geëngageerdheid.
Ik val maar met de deur in huis omdat we vandaag een interview met Marja Timmer, voorzitter van de participatieraad (PAR) van de Boeddhistische Omroep Stichting (BOS) publiceren. Zij vertelt daarin over haar werk als lid van het algemeen bestuur van de BOS en haar werkzaamheden voor de PAR. Is Marja boeddhist. Ik weet het niet. Zijn de andere leden van de raad boeddhistisch? Het zijn niet de eerste de beste, maar ik weet het niet. Hoe neem je de maat, wat is je referentie. Ik weet het niet.
Ik kijk al vanaf 2001 naar de tv-programma’s van de BOS. In het begin elke zondag of gewone dag dat er een boeddhistische film of documentaire werd uitgezonden. Ik vond het fascinerend, die uitzendingen. Ik bleef er voor thuis en sprak er met anderen over. Net als ik deed als ik naar mooie uitzendingen van de VPRO had gekeken. Zoals naar Koot en Bie. Allemachtig, wat kon ik daarvan genieten, ik zat tegen het ontwaken aan.
Maar het is net alsof je elke dag een boterham met oude kaas eet. De bakker bakt als vanouds, de koe graast en de boer kaast. Het blijft lekker maar het wordt ook gewoontjes. Dat gevoel kreeg ik ook bij BOS-uitzendingen. Tegenwoordig neem ik ze op op de harde schijf en bekijk ze als het mij uitkomt. Vanmorgen heb ik de lange lijst doorgenomen van de Tv-uitzendingen van de BOS in de afgelopen jaren. Stuk voor stuk probeerde ik ze me te herinneren. Met een pen zette ik er een B bij als ze erg boeddhistisch op mij over kwamen. Ik ben er vrij snel mee gestopt, het zag blauw van de B-tjes. Allemachtig.
U begrijpt het, ik probeer te doorgronden hoe boeddhistisch nou die vermaledijde Boeddhistische Omroep is. Heel erg, zeg ik vanuit mijn persoonlijk beleven. De lange lijst voor me met films en documentaires is daar het bewijs van. Ik zie pure boeddhistische producties. Ik zie aan het boeddhisme gerelateerde onderwerpen, liefde en dood. Humor en levenslang gestraften. Ik zie het zoeken van de makers van deze films naar de waarheid van wat ze zien. De mislukkingen. De poging om te ordenen door de bazen van de BOS over wat zij uitzenden. Ik zie bij de BOS het boeddhisme: de oefening, het terugvallen en weer voorwaarts gaan. U ziet dat misschien niet, dat is uw goed recht. Zoveel boeddhisten, zoveel zinnen.
Het Boeddhistisch Dagblad schrijft een wedstrijd uit. De lezers worden uitgenodigd om in maximaal twintig woorden een boeddhist te omschrijven. We gaan de maat nemen en de volgens de redactie beste inzender krijgt het boek ‘De gouden karper is uit het net…’ van Nico Tydeman. Er zal nooit meer discussie zijn over wie en wat er boeddhistisch is. De omschrijving wordt gebeiteld in marmer en geplaatst op de Veluwe. De naam van de winnaar eronder. Het wordt een ijkpunt voor boeddhistisch Nederland. Het Normaal Boeddhistisch Peil (NBP). De inzendtermijn sluit over veertien dagen.
Blinde Schildpad zegt
Boeddhisten nemen toevlucht in de Drie Juwelen met de visie dat alles zelfloos en vergankelijk is en vasthouden leed is.
Hop.
rob de Klerk zegt
Iedereen is boeddhist; maar niemand kan dat voor een ander bepalen.
Er bestaan wel verenigingen en organisaties waar mensen met belangstelling voor “het Boeddhisme” onder bepaalde voorwaarden lid van kunnen worden maar dat maakt hen zeker niet tot boeddhist.
Michael Hoek zegt
Niet iedereen is een boeddhist. Als boeddhist moet je vertrouwen hebben in buddhavacana of je nou bij iets aangesloten bent of niet.
Annemiek Deerenberg zegt
De ware boeddhist is wellicht degene die vanuit een mysterieuze overtuiging weet dat hij/zij niet weet wat een ware boeddhist is. En zich daarover stil houdt natuurlijk.
rob de Klerk zegt
Niemand moet iets natuurlijk.
Michael Hoek zegt
Natuurlijk heeft het niet met iets moeten te maken. Het lijkt me alleen heel logisch om vertrouwen te hebben in de boeddhistische leer wanneer men zichzelf boeddhist noemt. Iedereen moet uiteraard gewoon zelf weten wie of wat hij/zij wil zijn.
met metta,
Michael
KP zegt
Iemand die zijn toevlucht neemt tot de Boeddha, de Dhamma en de Sangha is Boeddhist. Niets meer, en ook niets minder.
Manu Grisar zegt
Iemand die naar binnen kijkt, en, geleid door boeddha als kompas op zijn blinde kaart details aan brengt, zich verbetert.
rob de Klerk zegt
Vraag (om op te mediteren): Waren er voor de geboorte van de Boeddha al boeddhisten??
Bijkomend: Zijn de handelingen die worden aangeduid met de woorden “toevlucht nemen tot de Boeddha, de Dharma en de Sangha”, (algemeen) menselijk?
Misschien is de uitspraak “Iedereen IS Boeddhist” wat te radicaal; maar voor mij is (kan) iedereen Boeddhist (zijn).
Robert Keurntjes zegt
Een wedstrijd met de vraag om in 20 woorden te omschrijven wat een boeddhist is, wat een onzin. Ik heb nu al de neiging om die steen op de Veluwe omver te trappen voordat die er staat.
En toch doe ik een poging: Een boeddhist is iemand die begrepen heeft waar het boeddha om te doen was en zelf probeert dat na te voltrekken. Dat zijn 21 woorden, missie mislukt. Geen boek, geen steen… helaas.
Joop Hoek verraadt zijn standpunt al in de eerste alinea en zit zich mogelijk al lachend zijn handen te wrijven bij de gedachte aan de reacties die er op zijn ‘plagerij’ kunnen komen. Maar Joop, is dit wel boeddhistisch? Mensen uit de tent lokken om hun eigen stokpaardjes of rigiditeit ten toon te spreiden door ze aan te spreken op hun hebberigheid naar een boek. Mensen verleiden met eeuwige roem op de Veluwe. Mensen prikkelen om hun mening te geven met de belofte dat ze gehoord worden.
Ik weet niet of ik nu meer hoop dat mensen dit lezen of dat het vandaag stiekem 1 april is en dat morgen iedereen (incluis mijzelf) kan rekenen op een bulderende lach. “Hahaha, er in gestonken, er is geen antwoord.” De vraag wat een echte boeddhist is bleek een soort koan waar je tot het eind der tijden op kunt mediteren.
En toch. Een echte boeddhist is iemand die op zoek is naar geluk en probeert om lijden te voorkomen en bereid is om met vallen en opstaan steeds beter te gaan begrijpen welke rol hijzelf speelt in de werkelijkheid die hij ervaart. Helaas, al weer meer dan twintig woorden, die steen wordt niks en dat boek ook niet. Als troost neem ik mijn toevlucht toch maar tot een uurtje verstrooiing bij de BOS.
Marja Timmer zegt
Boeddhisten bestaan niet. Net zoals er geen verlichte mensen bestaan. Er bestaat alleen verlichte (of onverlichte) activiteit.
Sander zegt
Een boeddhist berust in het lot niet te weten wat een boeddhist is!