In het Boeddhistisch Dagblad werd onlangs in een column de mogelijkheid gesuggereerd om niet alleen het hart maar ook je deur te openen voor vluchtelingen en asielzoekers. Dit fenomeen heeft een nieuwe impuls gekregen door het recent uit Duitsland overgewaaide initiatief ‘Vluchtelingen Welkom’. Ervaringen uit het verleden hebben VluchtelingenWerk geleerd dat verblijf bij particulieren niet de beste manier is om vluchtelingen en asielzoekers op te vangen.
Asielzoekers worden tijdens de asielprocedure opgevangen in asielzoekerscentra (AZC’s), erkende vluchtelingen worden zo snel mogelijk gehuisvest vanuit het AZC naar een eigen woonruimte in een gemeente. Uitgeprocedeerde asielzoekers kunnen, indien ze aangeven mee te werken aan terugkeer terecht in de vrijheidsbeperkende locatie. Degenen die niet terug kunnen, durven of willen en daarom niet willen meewerken aan terugkeer, komen uiteindelijk op straat terecht. Voor deze situatie wordt momenteel gewerkt aan een vorm van nachtopvang via de zogenoemde ‘bed, bad, en broodregeling’.
Hartverwarmende chaos
Toen in 1992 de oorlog in voormalig-Joegoslavië uitbrak, besloot VluchtelingenWerk wegens gebrek aan opvangplaatsen (asielzoekerscentra bestonden nog niet) en op verzoek van de Nederlandse overheid een gastgezinnenproject te starten. De bereidheid van mensen om Joegoslaven in huis te nemen was enorm. Sommigen lieten zelfs voor veel geld hun garage verbouwen en isoleren. VluchtelingenWerk nam de coördinatie voor een groot deel op zich en was verantwoordelijk voor de selectie van gastgezinnen en locaties. Zij zegt nu met gemengde gevoelens terug te kijken op een periode van hartverwarmende chaos.
Trauma’s en cultuurverschillen
In hun grote enthousiasme onderschatten sommige mensen de impact op hun privacy die het langdurig opvangen van een vluchteling of asielzoeker in een eigen woning heeft. Want het gaat hier niet om een logeerpartij van een dag of twee. Wat als de nieuwe gast per se de hele dag voor de televisie het nieuws over de oorlog in Syrië wil volgen? Tel daar cultuurverschillen en een taalbarrière bij op. Bovendien kampen veel vluchtelingen met trauma’s, en zijn de meeste particulieren hier niet op voorbereid. Goede psychische zorg is bovendien niet altijd gegarandeerd.
Afhankelijkheidspositie
Ook de afhankelijkheidspositie van de vluchteling of asielzoeker ten opzichte van een gastheer of -vrouw kan voor problemen zorgen. In de jaren ’90 zag VluchtelingenWerk dat gastgezinnen ook juridische zaken gingen regelen zonder daar verstand van te hebben. Juridische of procedurele fouten kunnen grote gevolgen hebben voor de persoon in kwestie. En het voorschieten van geld kan ingewikkelde financiële conflicten opleveren.
Recht op woning en financiële basis
Als vluchtelingen zonder bemiddeling van het COA elders gaan wonen, verliezen ze hun voorrangspositie op grond van de Huisvestingswet. Mochten ze na enkele weken of maanden een andere woonruimte zoeken, dan is die voorrang verspeeld en komen ze onderaan de wachtlijst. Het delen van een woning zal ook gevolgen hebben voor een eventuele bijstandsuitkering (korting), en voor de lening die de meeste gemeenten geven voor de inrichting van een eerste woning.
Begeleiding gastheer of -vrouw
Degene die verantwoordelijk is voor een goede match is daarmee eigenlijk als vanzelf ook verantwoordelijk voor de gevolgen. Wie begeleidt de gastheer of -vrouw met de meest uiteenlopende vragen? Wie bemiddelt bij conflicten? Wie zorgt ervoor dat er geen misbruik wordt gemaakt van de afhankelijkheidsrelatie? In de jaren ’90 moesten soms op stel en sprong (figuurlijke) brandjes worden geblust. Dit heeft van VluchtelingenWerk destijds heel veel extra inzet gevraagd.
Taak van de overheid
‘Vluchtelingen Welkom’ geeft aan dat in dit initiatief geen onderscheid wordt gemaakt tussen asielzoekers in de asielprocedure, uitgeprocedeerde asielzoekers en erkende vluchtelingen die wachten op een huurwoning. VluchtelingenWerk wijst erop dat de verschillende groepen alle drie een heel ander perspectief hebben en hele andere dimensies met zich mee brengen. VluchtelingenWerk vindt opvang van vluchtelingen en asielzoekers een taak van de overheid en vreest voor onvoorziene gevolgen van dit sympathieke idee. Wij denken volop mee over oplossingen voor de problemen die er nu zijn bij het opvangen en huisvesten van vluchtelingen en asielzoekers en dringen er bij de overheid op aan dit goed te regelen zodat particuliere opvang niet nodig is.
Bron VluchtelingenWerk