De zware aardbeving die Nepal zaterdag trof, heeft ook schade aangericht in de Indiase deelstaat Bihar, waarin Bodhgaya ligt. De plaats staat bekend als een van de belangrijkste van de vier voornaamste plaatsen van pelgrimage in het boeddhisme. Bodhgaya ligt op zesennegentig kilometer van de stad Patna en vlak bij de stad Gaya. In Bihar wordt de dood van vijfentwintig mensen gemeld. Vanmorgen werd een nieuwe hevige naschok gemeld in Nepal. Meer dan achttienhonderd mensen zijn bij de gevolgen van de aardbeving omgekomen.
Er zijn nog geen berichten dat in Bihar boeddhistisch erfgoed is vernield. In Bodhgaya staat de Mahabodi tempel, met de diamanten troon (vajrayana) en de voor boeddhisten heilige bodhiboom. Volgens de boeddhistische traditie bereikte Gautama Boeddha verlichting onder de bodhiboom in Bodhgaya, al zittend op de plaats waar nu de ‘diamanten troon’ staat. Na drie dagen en nachten van continue meditatie, behaalde hij het superieure inzicht en het einde aan het lijden, waar hij naar op zoek was. Vervolgens bleef hij nog zeven weken in Bodhgaya, welke hij doorbracht in meditatie.
Het dodental ligt nu op ruim 1800, maar dat aantal stijgt nog steeds. De aardbeving, met een kracht van 7,9 op de schaal van Richter, had zijn epicentrum in het Lamjungdistrict, ongeveer 75 kilometer ten noordwesten van de hoofdstad Kathmandu in Nepal. Na de krachtige aardbeving werden meer dan vijftig naschokken gevoeld. Het effect was voelbaar in vele staten in India, met name in Bihar, Uttar Pradesh, Sikkim, West-Bengalen en Delhi. De aardbeving richtte ook schade aan in Tibet en leidde tot de dood van zeventien mensen en drieënvijftig gewonden. Ook in China en Bangladesh zijn doden en gewonden gemeld.
Bron BNN.
Sjoerd zegt
Hoe verhoudt het reizen naar, het bezoeken van en het intense vereren van dit soort plaatsen zich tot de in zijn ontwaking gegroeide inzichten van Gautama Boeddha in de werkelijkheid van het lijden, de oorzaken van het lijden en de opheffing van het lijden?
Inzichten die ook nu nog veel mensen zeggen serieus te nemen, al dan niet zichzelf boeddhist noemende.
Voor de bewoners is de aardbeving een enorme ramp en een groot lijden, voor het toerisme ook, voor de handhaving van dit soort ‘heilige’ plaatsen niet.
Zou het zo kunnen zijn dat, zolang we dit soort plaatsen in stand houden en bezoeken, we de juiste vrede en inzichten niet in onszelf zullen vinden?