‘Minder Marokkanen’: her en der in de Nederlandse cyberspace borrelt de vraag op wat je als boeddhist met deze uitspraken van Geert Wilders aan moet.
Als boeddhist kun je de uitspraken van Geert Wilders over Marokkanen probleemloos als onheilzaam kwalificeren, ook wanneer je dit in gedachten doet en verder zwijgend de actie van geen actie beoefent.
Dit laat onverlet dat ook in Geert Wilders het vermogen tot ontwaken schuilt. Zou ik hem tegenkomen, dan maakte ik voor hem dan ook de diepe buiging die je voor ieder ander kunt maken in wie je in aanleg een boeddha herkent.
Hij die nooit lijden creëert, werpe de eerste steen. Ook voor Geert Wilders is er een plaatsje in het Reine Land wanneer hij uiterlijk bij zijn overlijden oprecht zijn toevlucht neemt tot Amida Boeddha.
Deze gedachte uit het Japanse shinboeddhisme kan iedereen tot geruststelling strekken die niet in staat is volgens de boeddhistische voorschriften te leven of er desondanks een puinhoop van maakt, in welk opzicht dan ook.
–
Zie ook mijn blogartikel ‘De boeddhanatuur van Adolf Hitler’ (september 2013)
Kees Moerbeek zegt
‘Hij die nooit lijden creëert, werpe de eerste steen. Ook voor Geert Wilders is er een plaatsje in het Reine Land wanneer hij uiterlijk bij zijn overlijden oprecht zijn toevlucht neemt tot Amida Boeddha.’
Daar kunnen we het dan mooi mee doen. Moeten we dan zwijgen bij zoveel binnenlands onrecht en niks doen, in de hoop dat het ‘vanzelf overwaait’? ‘Handelen, door niet handelen’ is niet achterover gezakt gods water over gods akker laten lopen? Maar hoe zouden boeddhisten praktisch en concreet moeten handelen, Jules?
De Peacemakers Lage Landen, David Loy en anderen hebben wel iets van een programma, naast dat zij mediteren.
Jules Prast zegt
Ik zeg niet dat je bij de pakken moet neerzitten, Kees. Dergelijke suggesties in jouw reactie laat ik graag voor jouw rekening.
Vanuit een boeddhistisch perspectief schets ik alleen – niet uitputtend – een aantal mogelijke randvoorwaarden.
Het lijden van de mens Wilders plaats ik in het perspectief van het lijden van de mensheid. Wat is de oorzaak en wat de weg tot opheffing?
Wat iemand in de gegeven situatie concreet wel of niet doet, is een persoonlijke keuze die voor de een zus en de ander zo zal uitpakken.
Kees Moerbeek zegt
‘Wat iemand in de gegeven situatie concreet wel of niet doet, is een persoonlijke keuze die voor de een zus en de ander zo zal uitpakken.’
Dat is een waarheid als een koe. Ik wrijf je niet aan dat we bij de pakken neer zouden moeten zitten. Maar zou je in nieuwe artikelen over dit ‘zus en zo’ wat meer willen melden dan ‘een aantal mogelijke randvoorwaarden’? Jij zou dat met je achtergrond goed kunnen, meen ik serieus.
De historische Boeddha vermeed het onderwerp politiek niet en gaf op zijn geniale wijze invulling aan het ‘zus en zo’. Hij hield zich echter terecht verre van ‘partijpolitiek’. Hiermee gaf hij mensen (ook niet-boeddhisten) praktische handvatten, maar schreef niets voor. En zo hoort het ook.
Jules Prast zegt
Dankjewel voor het in mij gestelde vertrouwen, Kees. Bij een andere gelegenheid hoop ik aan je verwachting te kunnen voldoen.
Josephine van de Waerden zegt
Dag Jules,
Je opmerking dat ook Wilders de Boeddhanatuur in zich draagt zegt veel over jouw ontwikkeling! Ik ben het met Kees eens dat zitten op ons kussen ons in deze kwestie niet veel verder zal brengen. Zie wat er met een heel volk (lees :de Tibetanen) gebeurd. Een rotte appel in de kist maakt de hele kist rot; helaas maakt één goeie appel een kist rotte appels niet alsnog voor consumptie geschikt. Dus wat te doen?? Ook ik heb de oplossing niet. Maar minder aandacht voor de heer Wilders in de media zou wellicht aan te raden zijn. In de Volkskrant van afgelopen zaterdag was er zowat op ELKE pagina een groot of klein artikel aan hem en zijn uitspraken gewijd. Daarmee wordt onze mind dus geïnjecteerd. Fijn dat er nog mensen zijn zoals jij Jules, die zich een eigen mening vormen over deze zaak. Helaas hebben we ook veel volgers. En of die allemaal zo genuanceerd denken? Dat partijleden van de PVV zich inmiddels distanciëren getuigt ook van inzicht en daadkracht. Tweedracht zaaien, in welke vorm dan ook, is een zeer kwalijke zaak. Uiteindelijk richt ALLE kwaad zich tegen de bron waar het uit voortkwam. Ook dat is een boeddhistische opvatting. Misschien dat medicatie voor de heer Wilders geschikt zou zijn?? Een SSRI dat zijn territoriumdrift wat zou inperken. Zijn uitspraken zijn m.i.gebaseerd op angst. Gezien de nieuwe DSM-V methodieken moet het mogelijk zijn Wilders te laten ‘onderzoeken’. Groet, Josephine.
Joop Ha Hoek zegt
Een rotte appel in de kist laat zien hoe mooi de andere appelen zijn, Josephine. Ik heb met grote ontroering en tranen in de ogen vanmorgen de kerkdienst in de Kloosterkerk in Den Haag gevolgd waar die ‘appelen’ bij mekaar kwamen. Om liefde te geven en te verspreiden. Mensen worden ook niet als rot geboren. Dat was de insteek van Jules, we hebben allemaal een boeddhanatuur. Ik verfoei de uitspraken van Wilders en het racisme dat hij uitdraagt. Voor mij zijn er geen anderen. Maar hij is bij mij welkom voor een kop thee. Ik zal hem met LIEFDE ontvangen. Je vergist je, Josephine, als je het hebt over de daadkracht van de partijleden van de PVV die nu op de loop gaan. Hun partij heeft altijd een voor mij kwalijke ideologie verkondigt die gericht was tegen mensen. Ik en jij, jij en ik, uitsluiten, racisme. Als er niet zoveel verontwaardiging was ontstaan, hadden ze dan ooit de partij verlaten? Boeddhisme is voor mij liefde en mededogen. Maar we zijn geen watjes. Soms moeten we van ons kussen komen en ons uitspreken. Met woorden of door de armen om anderen heen te slaan. Of een brandende kaars de wereld in te dragen, zoals Varamitra vanmorgen aan het eind van de kerkdienst deed. Ik ben Wilders, ik ben Yousef, Ali, Sam en Joop. En ik heb angst maar ook vertrouwen.
Jules Prast zegt
Voor de goede orde: je moet mijn stuk niet lezen alsof ik bepleit dat je als boeddhist niets moet doen en op je kussen gaat zitten mediteren. Wat ik wél heb bedoeld te zeggen is dat ik ook voor niets-doen, in boeddhistische zin, als reactie op deze situatie, begrip kan opbrengen. Er zijn vele manieren om aan vrede en verzoening te werken. Binnen dat palet kan een ieder de voor hem of haar meest passende reactie kiezen.
Kees Moerbeek zegt
‘Wat ik wél heb bedoeld te zeggen is dat ik ook voor niets-doen, in boeddhistische zin, als reactie op deze situatie, begrip kan opbrengen.’
Kun je concreet maken wat je dan wel bedoelt? Wat is dat boeddhistische niets-doen dan concreet, in het hier en nu van haatzaaierij van GW?
Die kerkdienst is een goed initiatief, maar de mensheid gaat al eeuwen ter kerke of ter tempel. Als dit voldoende zou zijn zou er nooit een PVV geweest zijn.
Jules Prast zegt
Bijvoorbeeld: iedere voetstap een voetstap laten zijn voor de vrede, in de geest van Thich Nhat Hanh.
Of mediteren: ook dat kan een bijdrage zijn aan vrede.
Wanneer er maatschappelijke tweedracht is, kan een valide boeddhistisch antwoord ook zijn om het negatieve het negatieve te laten en daartegenover de zaden van de heilzaamheid te voeden met extra liefdevolle aandacht.
Kees Moerbeek zegt
Inderdaad, ‘voetstappen voor vrede’ en ‘valide boeddhistische’ antwoorden, zaaien van ‘zaden van heilzaamheid… ‘ …. Maar er ontbreekt iets.
Thich Nhat Hahn hield zich tijdens de Vietnamoorlog bezig met het (her)bouwen platgebombardeerde scholen en ziekenhuizen, protesteerde op vreedzame wijze tegen de oorlog en werd door beide zijden gehaat. Enkele jaren geleden mocht hij zich weer in Vietnam vertonen.
Bernie Glassman heeft in Yonkers (New York) een bakkerij opgezet en projecten voor dak- en werkelozen. Hij gaf talloze mensen hun menselijke waardigheid terug.
Claude Anshin Thomas, Vietnamveteraan, trekt de hele VS en Europa door om te getuigen (in het Engels-Amerikaans klinkt het minder gewichtig) en geeft lezingen op scholen e.d.
Dan moet er toch ook iets concreets boeddhistisch zijn om te reageren op haatzaaien?
De Boeddha was geen asceet, die zich afsloot voor de wereld. Na veel aansporingen (omdat hij te bescheiden was) trok hij toch de wereld in om zijn leer te verkondigen. In het begin kreeg hij veel afwijzing. Maar hij deed dit niet, omdat hij het beter wist of zieltjes wilde winnen. Misschien zijn hij, Thich Nhat Hahn, Bernie Glassman, Claude Anshin Thomas voorbeelden…voor ons in Nederland en in het concrete geval van haaibaaien. Wat gaan we doen (handen uit de mouwen)?
Kees Moerbeek zegt
prachtig dat van haat zaaien, haaibaaien gemaakt wordt :-)