Pasta is er in allerlei soorten en maten en je kunt er vele kanten mee op. Op vakantie eten we vaak pasta met (plantaardige) pesto: klaar in een handomdraai en je hebt maar één pan en één gaspit nodig. De luxe versie is met een blikje (plantaardige) tonijn – maar plantaardige tonijn kan ik niet aanraden, ik vond de smaak tegenvallen. Het deed me denken aan goedkoop hondenvoer – qua geur, niet dat ik dat ooit geproefd heb. Maar ik juich het uiteraard toe dat er naast blikjes tonijn tegenwoordig ook plantaardige tonijn in de schappen staat. Wie weet bestaan er recepten waarin je het verschil met echte tonijn niet proeft, en met een scheut citroensap en wat verse kruiden is de smaak wellicht beter.
Ook Italianen eten hun pasta graag simpel, al dan niet als voorgerecht. Zo is pasta aglio e olio een echte Italiaanse klassieker. Het betekent pasta met knoflook en olijfolie, en dat is ook precies wat het is. Bak (veel) knoflook heel langzaam op een heel laag vuur in (veel) olijfolie, let op dat de knoflook niet verbrandt. De olie neemt de smaak van de knoflook op en wordt knoflookolie. Meng de drie ingrediënten, en klaar is kees! Je kunt dit recept uitbreiden met een rood pepertje dat wordt meegebakken, chilivlokken, zongedroogde tomaten in stukjes, olijven, kappertjes, basilicum, peterselie, of wat er ook maar voorhanden is.
Mijn recept van vandaag gaat op een iets andere toer. In plaats van knoflook wordt in dit recept gebruikgemaakt van sjalotjes, plantaardige room maakt de saus romig, en citroen speelt de hoofdrol: romige citroenpasta. Speciaal voor liefhebbers van citroen, want het resultaat is erg citroenig. Wij houden daarvan, dus dit recept viel in de smaak, maar ik kan me voorstellen dat zeker het origineel (met 3 citroenen voor 2 porties) voor veel mensen een beetje té citroenig is. Ik gebruikte twee grote biologische citroenen voor vier porties, en wij vonden dit precies citroenig genoeg.
Ingrediënten romige citroenpasta (4 personen)
- 3-4 sjalotten, fijngesneden
- klontje plantaardige boter en/of een scheut olijfolie, ik deed een beetje van allebei
- 1 grote eetlepel bloem (ca. 25 g)
- 250 ml groentebouillon (van ½ bouillonblokje)
- 200 ml plantaardige room, van ca. 50 gram cashewnoten en 150 ml water (of uit de winkel)
- Sap en rasp van 3 kleine of 2 grote biologische citroenen
- Mespunt nootmuskaat
- Mespunt chilipeper
- 300 g (volkoren) pasta
- 1 handvol verse peterselie, fijngehakt
Als je zelf cashewroom maakt: begin met 50 gram cashewnoten (ongebrand, ongezouten) in een beker te overgieten met 150 ml kokend water. Tegen de tijd dat de room erbij moet, kun je met een staafmixer van de ingeweekte cashewnoten en het weekwater in een handomdraai heerlijke cashewroom maken. Je kunt natuurlijk ook plantaardige room uit de supermarkt gebruiken, let dan wel op dat de room niet te zoet is. Om de een of andere reden wordt aan plantaardige room en kookroom suiker toegevoegd. De voornaamste reden dat ik het zelf ben gaan maken.
Bak de sjalotten in de boter en/of olie op laag vuur langzaam goudbruin. Roer dan de bloem erdoorheen en laat enkele minuten zachtjes garen. Schenk de bouillon er in scheutjes bij en roer tot een gladde saus ontstaat. Laat enkele minuten doorkoken, en zet dan het vuur uit. Roer eerst de room en dan het citroensap en de -rasp erdoor. Breng op smaak met zout, nootmuskaat en chilipeper.
Kook de pasta volgens de instructie op de verpakking al dente. Bewaar wat van het pastawater. Warm eventueel de saus even op.
Giet de pasta af en doe terug in de eigen pan, of, als het past, doe de pasta in de pan bij de saus. Meng eventueel nog een scheutje pastawater door de saus en meng de saus met de pasta. Schep de peterselie er doorheen.
Verdeel over de borden en bestrooi eventueel met versgemalen peper. Serveer er een salade bij. Voor wat extra eiwitten doe ik vaak wat peulvruchten door de salade, gekookt of uit blik, ik maak de salade aan met kruidenazijn, olijfolie en een snuf zout.
Het originele recept (niet plantaardig) vind je hier: De Volkskeuken: Romige citroenpasta | de Volkskrant
