Miranda Anderson kreeg vier jaar geleden te horen dat ze de ziekte van Parkinson heeft. Dat bracht haar op de weg van zenmeditatie waarmee ze probeert zenvol om te gaan met de ziekte.
Zij vertelt hier haar ervaringen. ‘Het is ongeneeslijk’. ‘Er zijn medicijnen voor.’ ‘Als de medicijnen aanslaan dan heeft u het’. Bam! Die komt binnen.
Wat gebeurt er na zo’n mededeling? Nou, een heleboel. Ontkenning met gedachtes als; ‘maar, ik heb altijd heel gezond en bewust geleefd en gegeten, ik ben nog veel te jong om Parkinson te krijgen.’ En, ze ‘Kunnen het op een scan niet aantonen, volgens de neuroloog, dus misschien heb ik het niet… Ook, het ‘s morgens wakker worden met een onbestemd gevoel: ‘Er was iets heel naars…oh ja, ik ben ongeneeslijk ziek. Dit wil ik niet.’ Het voelde alsof er een rotsblok op mijn levenspad was gegooid, terwijl ik lekker aan het wandelen was. Halt.
Wat nu? Hoe nu verder?
Na de eerste schrik probeerde ik zo goed en zo kwaad als het ging mijn ‘nieuwe‘ leven op te pakken. Na een gevoel dat ik niets meer kon, kwamen de zingevingsvragen. Wat kan en wil ik met mijn leven? Het spirituele heeft altijd een rol in mijn leven gespeeld maar kwam nu centraler te liggen. Yoga en meditatie beoefende ik al vanaf mijn 30e levensjaar. Ik werd enthousiast om samen met anderen te mediteren. Geleidelijk aan keek ik eens om dat rotsblok heen om te zien wat er nog mogelijk was in mijn leven.
Parkinson is een stressgevoelige ziekte. Ik ontdekte, dat wanneer ik spanning of druk ervaar, ik direct de spanning in mijn lijf voel en begin te bibberen. Ik zeg weleens gekscherend: ‘Voorheen bibberde ik van binnen, nu bibber ik van buiten.’
Wat leer ik van zen?
Ik leer te zitten en te lopen met mijn lichaam zoals het nu is. Dat geeft mij een groter lichaamsbewustzijn. Ik leer niet op de zaken vooruit te lopen. Steeds weer teruggaan naar wat er nu is.
Ik voelde al gauw dat ik zenleraar wilde worden om mensen, juist ook met de ziekte van Parkinson, zenmeditatie te leren. Om ze een handvat aan te reiken. Een andere dan: ‘het is ongeneeslijk ́. Wanneer je deze boodschap krijgt, heb je twee keuzes: je denkt dit was het dan, niets meer aan te doen, je wordt inactief. Of je gaat, na de eerste schrik, kijken wat er nog wel mogelijk is met jouw leven.
Om bewust te worden van je denken en voelen en te ervaren hoe je lichaam daar vervolgens op reageert. Hoe je met zen meditatie meer rust in je lichaam kunt creëren. Kortom, dat je een actieve bijdrage aan je lichaam en geest kunt leveren. ‘Je bent niet ziek. Je hebt op dit moment een ‘ziekte’.’
