Sinds het moment dat een vrouw in een scootmobiel in een filiaal van AH haar voertuig in de achteruit zette en een aantal klanten, onder wie ik, die bij de kassa stonden voor de afrekening, bijkans verpletterde, moet ik er alles aan doen om mobiel te blijven, zelf niet in zo’n moorddadig geval terecht te komen.
Dat viel wel mee tot een paar maanden geleden zenuwen, pezen en spieren werden aangetast en ik me moest bezinnen op de nieuwe situatie. Ik merkte dat klachten niet alleen lichamelijk zijn maar ook van invloed op de psyche die allerlei scenario’s voor mij bedenkt. Misschien kan je straks dat niet meer, of dat, Jopie. De psyche tutoyeert mij om een leuk sfeertje te creëren. Voor mij is het kermis in de regen.
Zo zat ik vanmorgen achter de PC om de krant van vandaag samen te stellen en merkte dat het voertuig van de geest wel een extra duwtje kon gebruiken om in beweging te komen. In de ochtenduren luister ik altijd naar de Arbeidsvitaminen op NPO 5 en ineens was daar Corry Konings met Mooi was die tijd. Ik schreef al vaker over haar. En daar was het duwtje, ik zong mee en herinnerde me mooie dingen uit de tijd van vroeger toen ik jong was en heerlijk onervaren. Samen met vrienden nergens op weg naar toe. Nu.
Muziek kan heerlijk zijn en soms naar voorspellend. De moeder van mijn kinderen zong tegen het eind van ons huwelijk regelmatig One day I’ll fly away van Randy Crawford. Dat deed mij pijn hoewel ik ook besefte dat ze die tekst niet zong om mij pijn te doen. Voor die tijd zong ze samen met mij Mooi was die tijd mee. Op een dag vloog ze weg.
Vandaag 40 jaar geleden stierf mijn oma Trui, de liefste oma die er was en je iemand kan toewensen. Zij behoort ook tot Mooi was die tijd…
Het was een dag van mooi en afscheid nemen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.