Dertien kromme uitroeptekens, of hoe je jezelf eindeloos voor de gek houdt.
‘Dank voor je dwaalteksten, Hans, ik ben het er helemaal mee eens!’
‘Hè? Waarmee eens?’
‘Je hoeft alleen maar het denken te doorzien!’
‘Zou je denken?’
‘Zet bij alles wat je denkt een vraagteken!’
‘Waarom?’
‘Zie je gedachten en besef dat ze allemaal onwaar zijn!’
‘Deze ook?’
‘Als je dat consequent doet, ontdek je dat je niet je denken bent!’
‘Dacht jij dat dan?’
‘Denken is een ziekte!’
‘Ben je wel lekker?’
‘Maar er is iets wat aan je gedachten vooraf gaat!’
‘Eerdere gedachten?’
‘Iets wat die gedachten ziet!’
‘Kan jij dan gedachten zien?’
‘Bewustzijn!’
‘Heb jij dat ooit gezien?’
‘Bewustzijn is waarin het denken verschijnt!’
‘Is Bewustzijn dan niet wat in het denken verschijnt?’
‘Bewustzijn is wat je in staat stelt het denken te onderzoeken!’
‘Denk je dat of heb je het onderzocht?’
‘Het denken onderzoeken is het denken doorzien!’
‘En daarom zet jij bij alles wat je denkt een vraagteken?’
‘Zeker weten!’
