Geen dood, geen vrees (35) – Het is goed, wat de uitslag ook is

Het is goed wat de uitslag ook is.

In een Reiki-sessie kwam bovenstaande zin een maand geleden naar boven, samen met dat rust mijn anker is. Lopend op de terugweg van die sessie passeerde ik een lesauto met de naam ‘Het Vertrouwen’.

Vroeger zou ik nooit een Reiki-sessie hebben gedaan en zou ik geen acht op de lesauto geslagen hebben. Tegenwoordig is dat anders. Ik probeer zoveel mogelijk rustig in bewuste aandacht aanwezig te zijn. Dat is een hele opgave met mijn hersens die altijd maar bezig zijn en die in bijna alles dat ze signaleren een mogelijkheid zien om er iets mee te doen.

Rust is mijn anker en is daarom essentieel voor me. Te veel invloeden van buitenaf putten me snel uit en maken me erg moe. Bijwerkingen van mijn ziekte en medicatie helaas. Het is niet anders, het is aan mij te leren er mee om te gaan. Zelfs in mijn dromen ben ik bezig en daar vinden creatieve concepten vaak hun oorsprong.

Vandaag hoorde ik dat de uitslag van de scan eigenlijk best goed is – alle uitzaaiingen zijn kleiner geworden behalve een die wat groter is geworden – en kan de creativiteit weer helemaal stromen want we gaan over een half jaar weer bekijken hoe het er dan voorstaat.

Momenteel ben ik met de volgende creatieve dingen bezig: het schrijven van deze wekelijkse columns en er een boek van maken; het maken van podcasts; het maken van een website over Thich Nhat Hanh; onderzoeken of een landelijke Duizend Handen sangha mogelijk is; een mogelijke bearing witness retraite in Kamp Vught; een retraite op een Waddeneiland; het mogelijk opnieuw starten van een sangha in Den Bosch nu dat weer kan en als meest recente heb ik besloten het theater in te gaan. Ik heb nog zoveel te vertellen met een lach en een traan. Een coach heb ik al gevonden dus wie weet gaat het in het najaar of begin volgend jaar lukken.

Wat heeft het bovenstaande te maken met de boeddhistische beoefening en met name ‘geen dood, geen vrees’ de titel van deze columns?

Dat is eigenlijk nogal simpel, door het steeds dieper beseffen dat geboorte en dood ons op geen enkele manier kunnen raken en er daardoor geen vrees is, heb ik ongelofelijk veel ruimte gekregen om dingen te doen, mijn creativiteit weer zijn beloop te laten en er mee aan de slag te gaan. Ik merk wel wanneer het niet meer gaat. Tot die tijd wil ik spelen en van het leven genieten, maak ik me hard voor principiële keuzes, vecht ik tegen onrecht, steun ik Extinction Rebellions voor onze aarde en zal ik mensen in detentie of met een tbs-maatregel blijven ondersteunen.

Deze korte tekst van Thich Nhat Hanh is daarbij een grote hulp:

‘De meeste mensen beschouwen zichzelf als golven, maar vergeten dat ze ook water zijn. Ze zijn eraan gewend te leven in geboorte-en-dood en ze vergeten niet-geboorte en niet-dood.
Een golf leeft ook het leven van water en wij leven ook het leven van niet-geboorte-niet-dood. We hoeven alleen maar te weten dat we het leven leven van niet-geboorte-niet-dood. Alles ligt in het woord ‘weten’. Weten is verwezenlijken. Verwezenlijking is bewuste aandacht.
Al het werk van meditatie heeft ontwaken tot doel, ten einde maar één ding te weten: geboorte en dood kunnen ons op geen enkele manier raken.’