“I love what I think and I’m never tempted to believe it. Thoughts are like the wind or the leaves on the trees or the raindrops falling. They’re not personal, they don’t belong to us, they just come and go. When they’re met with understanding, they’re friends.”
(Byron Katie)
Katie: Ik hou van mijn gedachten en ik kom nooit in de verleiding om ze te geloven.
Hans: Geloof je dat?
Katie: Nee, natuurlijk niet.
Hans: Waarom val je mij er dan mee lastig?
Katie: Gedachten zijn niet persoonlijk, ze zijn niet van ons, ze komen en ze gaan.
Hans: Geloof je dat?
Katie: Nee, natuurlijk niet.
Hans: Waarom val je mij er dan mee lastig?
Katie: Als je gedachten met begrip bejegent zijn het vrienden.
Hans: Geloof je dat?
Katie: Nee, natuurlijk niet.
Hans: Waarom val je mij er dan mee lastig?
Katie: Gedachten zijn als de wind of de bladeren aan de bomen of vallende regendruppels.
Hans: Geloof je dat?
Katie: Nee, natuurlijk niet.
Hans: Waarom val je mij er dan mee lastig?
