Ter gelegenheid van de Dag van de Aarde vandaag zegt de Tibetaanse spirituele leider de Dalai Lama in een verklaring dat problemen zoals de opwarming van de aarde en de afbraak van de ozonlaag niet door afzonderlijke naties en individuele organisaties alleen kunnen worden aangepakt. Dat er geen oplossing kan worden gevonden tenzij mensen samenwerken. Moeder Aarde geeft ons een lesje in universele verantwoordelijkheid, vindt hij.
De Dalai Lama: ‘Op de Dag van de Aarde 2021 roep ik mijn broeders en zusters over de hele wereld op om te kijken naar zowel de uitdagingen als de kansen die voor ons liggen op deze ene blauwe planeet die we delen. Ik maak vaak het grapje dat de maan en de sterren er prachtig uitzien, maar dat als iemand van ons zou proberen erop te leven, we ons ellendig zouden voelen. Deze planeet van ons is een prachtige habitat. Haar leven is ons leven, haar toekomst onze toekomst. Inderdaad, de aarde is als een moeder voor ons allen. Net als kinderen zijn wij van haar afhankelijk. Bij mondiale problemen zoals het effect van de opwarming van de aarde en de afbraak van de ozonlaag staan individuele organisaties en afzonderlijke naties machteloos. Tenzij we allemaal samenwerken, kan er geen oplossing worden gevonden.’
De spirituele leider benadrukte dat in veel delen van de wereld het welzijn van mensen, vooral van moeders en kinderen, in groot gevaar is door het nijpende gebrek aan voldoende water, sanitaire voorzieningen en hygiënische omstandigheden.
‘Neem als voorbeeld de kwestie van het water. Meer dan ooit loopt het welzijn van de burgers in vele delen van de wereld, vooral van moeders en kinderen, groot gevaar door het nijpende gebrek aan voldoende water, sanitaire voorzieningen en hygiënische omstandigheden. Het is verontrustend dat het ontbreken van deze essentiële gezondheidsdiensten over de hele wereld bijna twee miljard mensen treft. En toch is het oplosbaar. Ik ben dankbaar dat de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Antonio Guterres, een dringende wereldwijde oproep tot actie heeft gedaan. ‘
De Dalai Lama verklaarde dat onderlinge afhankelijkheid een fundamentele natuurwet is en dat we een groter besef van de eenheid van de hele mensheid moeten ontwikkelen.
‘Onderlinge afhankelijkheid is een fundamentele wet van de natuur. Onwetendheid over onderlinge afhankelijkheid heeft niet alleen onze natuurlijke omgeving verwoest, maar ook onze menselijke samenleving. Daarom moeten wij mensen een groter besef ontwikkelen van de eenheid van de hele mensheid. Ieder van ons moet leren niet alleen voor zichzelf, zijn gezin of zijn natie te werken, maar ten bate van de gehele mensheid. In dit verband ben ik blij dat president Joe Biden dit jaar op de Dag van de Aarde als gastheer zal optreden voor een klimaattop van leiders, waar wereldleiders bijeen zullen komen om een kwestie te bespreken die ons allen aangaat,’ zegt de Dalai Lama.
Hij zei verder dat als de planeet in stand moet worden gehouden, milieueducatie en persoonlijke verantwoordelijkheid moeten groeien en blijven groeien, en hij voegde eraan toe dat het zorgen voor het milieu een essentieel onderdeel moet zijn van ieders dagelijks leven.
‘In mijn eigen geval werd ik pas milieubewust nadat ik in ballingschap was gekomen en kennis had gemaakt met een wereld die heel anders was dan de wereld die ik in Tibet had gekend. Pas toen realiseerde ik me hoe zuiver het Tibetaanse milieu was en hoe de moderne materiële ontwikkeling heeft bijgedragen tot de degradatie van het leven over de hele planeet. Laten we op deze Dag van de Aarde allemaal beloven ons steentje bij te dragen om een positief verschil te maken voor het milieu van ons enige gemeenschappelijke thuis, deze prachtige aarde. ‘
Elk jaar op 22 april markeert de Dag van de Aarde de verjaardag van het ontstaan van de moderne milieubeweging sinds 1970. De Dag van de Aarde wordt algemeen erkend als de grootste seculiere viering ter wereld, die elk jaar door meer dan een miljard mensen wordt gevierd als een actiedag om het menselijk gedrag te veranderen en wereldwijde, nationale en lokale beleidsveranderingen tot stand te brengen.
De strijd voor een schoon milieu wordt steeds urgenter, aangezien de verwoestingen van de klimaatverandering elke dag duidelijker worden. Naarmate het bewustzijn van onze klimaatcrisis groeit, neemt ook de mobilisatie van het maatschappelijk middenveld toe, die vandaag wereldwijd een hoogtepunt bereikt.
bolletje zegt
Ik snap dat hij daartoe oproept. Het punt met samenwerken is. Ja, hoe zeg ik dat. Laat ik het zo zeggen, ik snap ergens dat mensen voor het liberalisme vielen. Je moet het zelf doen etc. Maar, we zien natuurlijk wel nu dat het liberalisme niet meer houdbaar is (neoliberalisme dan)
Ik heb niets tegen samenwerken, maar wel tegen gedwongen samenwerking. Dat is vaak die valkuil. Ik heb niets tegen een collectief, maar ik heb wel iets tegen collectivisme. Ik wil wel vanuit mijzelf samenwerken met mensen, maar ik wil niet dat ik op een of andere manier aan mensen vast zit, via een wet, of een staat, of wat dan ook.
Als we de klimaatproblematiek willen overwinnen, moeten we samenwerken. Maar, hoe gaan we samenwerken? Wat betekend dat samen dan uiteindelijk? Als alle landen in Europa een worden, om dan gezamenlijk een grote regering te vormen, om zo de klimaatrampen te bestrijden? Ja, ok…Dat zou effectief zijn. Maar, ook riskant. De massa heeft namelijk ook de neiging om het individu te verpletteren. Wanneer word solidariteit, verstikking? Waar gaat collectivisme over in staatscommunisme?
Het zijn Dillema’s.
Ruud van Bokhoven zegt
Ziet de aarde als je eigen lichaam, wees er zuinig op en verzorgd hem goed, gebruik niet wat slecht is voor je lichaam en voed het met gezondheid, want je hebt maar een lichaam in je huidige leven net als de aarde de enige planeet is waar we op zijn ontstaan en voor ons een paradijs is. Zijn we er slecht voor ons lichaam dan ontstaan er ziektes, zijn we slecht voor de aarde dan ontstaan er rampen.
Momenteel is de situatie zo dat de mens in een tijd van 100 jaar de aarde aan het vernietigen is.
Iedereen is afhankelijk van de aarde en allen moeten hun steentje bijdragen om een leefbare aarde leefbaar te houden.
bolletje zegt
Ik snap je punt Ruud.
Het punt is een beetje. Willen we de aarde redden, dan moeten we uitgaan van verregaande vormen van samenwerking en/of collectivisme.
En, dat soort toestanden hebben ook zo hun gevaren in zich.
Als voorbeeld, kijk. Ik snap dat Ayan Rand zich afzette tegen het communisme (Ayan Rand bedacht het neoliberalisme). Maar haar neoliberalisme is ook onhoudbaar gebleken (kijk maar naar deze klimaatrampen en de bankencrisis etc ). Dus dan maar terug naar een communisme? Daar zitten dan ook weer vele haken en ogen aan.
Hoe creëer je een collectivisme, waarin het individu niet opgevroten word door de massa?
Het is dus een groot dilemma.