Ik ben bij Appie aan de Oudedijk, mijn lievelings AH omdat er zoveel jonge klanten -studenten- komen. Dat garandeert vlotheid.
De straatkrantverkoper in de hal is blij me te zien, we geven elkaar een elleboogje. Hij draagt een mondkapje, is 14 dagen ziek geweest, een griepje zegt hij. Het gaat nu wel weer. Een winkelwagentje zorgt voor een barrière tussen hem en anderen. Ik draag ook een mondkapje en zeker de helft van de klanten ook. De regering adviseert het.
Met mijn Clax boodschappenwagen kom ik uit een gangpad, een vrouw nadert mij van rechts en zegt: ‘Ga maar, hoor.’ Ze geeft me voorrang. ‘Dank je,’ zeg ik, ‘ik blijf even stilstaan, ik moet denken.’ Ze knikt begrijpend. Ik sta stil, iedereen loopt. Ik denk: waar liggen de rollen cadeaupapier hier ergens, mijn kleinzoon is dinsdag jarig.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.