Zelfrechtvaardiging is erger dan het oorspronkelijke vergrijp.
Sjeik Ziaudin
Hans: En oordelen over zelfrechtvaardiging?
Ayah: Ah ja.
Hans: En oordelen over oordelen?
Ayah: Och jee.
Hans: En het oorspronkelijke vergrijp?
Ayah: Poe hé.
Hans: Van kwaad tot erger.
Ayah: Dus zelfrechtvaardiging is erger dan het oorspronkelijke vergrijp, oordelen over zelfrechtvaardiging is erger dan zelfrechtvaardiging, oordelen over oordelen is erger dan oordelen over zelfrechtvaardiging en het oorspronkelijke vergrijp is erger dan oordelen over oordelen?
Hans: Een vicieuze cirkel.
Ayah: Een rondedansje.
Hans: Echt iets voor een derwisj.
Praat jij weleens iets goed?
Praat jij weleens iets fout?
Wat vind jij erger, dat iemand iets heeft misdaan of dat hij het goedpraat?
Denk jij dat iedereen altijd kan kiezen om iets te doen of te laten en daar zus of zo over te praten?
Stel je voor dat kiezen een illusie is:
Kun je er dan voor kiezen om wel of niet in keuzevrijheid te geloven?
Kun je het iemand dan nog kwalijk nemen als hij iets verkeerd doet?
Kun je het iemand dan nog kwalijk nemen als hij zichzelf rechtvaardigt?
Kun je het jezelf dan nog kwalijk nemen als je dat veroordeelt?
Maakt het dan nog wat uit?
