Twee zaken vielen me tussen de middag toen ik door de grote havenstad reed in het bijzonder op. Ik zag relatief veel fietsende jonge vrouwen met een wipneus, zo’n klein neusje dat nauwelijks uitsteekt. Er zullen ook wel mannen met wipneuzen voorbij zijn gekomen maar die vielen mij niet op.
De tweede zaak is de stilte die er op dat moment in de stad heerste. Er reed zo weinig gemotoriseerd verkeer, echt weinig, dat het wel een dag in een vakantie leek, als de mensen in Bunkerstad naar de stranden of het buitenland trekken. Ik heb er geen verklaring voor, voor die huidige stilte. Maar het was heerlijk. En de zon verwarmde de stilte.
Misschien ook dat ik daarom de vrouwen met de wipneuzen zag, omdat ik nauwelijks op het verkeer hoefde te letten.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump.