…
Beeldgedicht – dankbaar
…
tranen
Geen dood, geen vrees (82) – Tranen
Wanneer je je beseft dat alles niet meer zo gaat zoals je het kon dan is dat een hard gelag. Dan kun je de mooiste dingen schrijven; dan kun je schrijven dat je niet bang hoeft te zijn voor de dood omdat er geen angst hoeft te zijn. En toch is die er (ook).
Ik ben het ontroerend met je eens!
Mensen zien open bloeien gewoon omdat je luistert, anderen zien rustig worden omdat je zelf je adem volgt, met je lichaam als berg en je geest als een oneindig grote open hemel.
Er zijn altijd tranen
Het is nooit gestopt, de jaloersheid van de zomer
Ik ben het ontroerend met je eens!
Mensen zien open bloeien gewoon omdat je luistert, anderen zien rustig worden omdat je zelf je adem volgt, met je lichaam als berg en je geest als een oneindig grote open hemel.
Druppels aan mijn ogen
de stilte van de nacht, brengt ze steeds onverwacht.
