Overleven was een morele en fysieke aangelegenheid, schrijft Snyder. De goeden stierven het eerst. ‘In 1933 was Oekraïne vol wezen en soms namen mensen ze in huis. Echter, zonder voedsel was er weinig dat zelfs de vriendelijkste vreemdeling kon doen voor zulke kinderen. De jongetjes en meisjes lagen verspreid op lakens en dekens en aten hun eigen ontlasting, wachtend op de dood.’
Sobibor
Het jaar 2024 – dag 242 – brievenbus
Het kindermeisje en Sobibor.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De kaart en het gemoed
De oranje brievenbus is voor mij de bodhiboom, de boom zei niet ‘doe zus, doe zo’. De bus stond er al voordat ik hier kwam wonen. De boom stond er al voordat de Boeddha er beschutting, kalmte en openheid onder zocht. De bus en de boom, waar de lange en vruchtbare reis zou kunnen beginnen.
