De marathon en de liefde…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Schoof
Gaza – “The earth has no solutions anymore”
Nog steeds hoor ik: “waar twee vechten…” Of: “overál is het verschrikkelijk: Oekraïne, Myanmar …”. Maar dit is geen conflict of natuurramp. Wat de Palestijnen overkomt is mensenwerk en wordt in stand gehouden door onze stilte en onze genocide-steunende regeringen. Het is geen nobel gebaar om hierover te spreken. Het is onze verantwoordelijkheid. Als burger. Als docent. Als mens.
The Rights Forum – ‘Schoof legt Israël geen haarbreed in de weg’
Waar de reactie van de premier volgens TRF op neerkomt is ‘Laat de hel maar losbarsten, van ons zul je geen last hebben’. Het is volgens TRF een carte blanche voor de Israëlische genocide die zich onder onze ogen voltrekt, en een nieuwe bevestiging van Nederlands medeplichtigheid. Want Schoof weet heel goed dat Israël zich helemaal niets van zijn rituele ‘oproep’ zal aantrekken. Zo werkt het spel tussen Nederland en Israël al decennia.
Amsterdamse wethouder Sofyan Mbarki – ‘Ik ben het integratieprobleem (volgens premier Schoof)’
‘Aan ons allemaal de opdracht om de rust in de stad herstellen. Hierbij moeten we elkaar opzoeken, geen groepen beschuldigen, maar geloof en vertrouwen hebben in de kracht van verbinding. We moeten wangedrag van individuen aanpakken en blijven investeren in perspectief voor jongeren die wel willen.’
Het jaar 2024 – dag 321 – hok
We zijn allemaal een hokjesman en een brandblusser.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
‘Elitaire piemel met vingers’ blikt terug op 20 jaar populisme
De VVD trok de stekker uit het kabinet Rutte IV en kuste Doornroosje PVV wakker. Voor Wilders’ eenmanspartij was dit een tweede kans sinds de val in 2013 van Rutte I die hij gedoogde. Na veel heisa kwam het kabinet van de partijloze Schoof tot stand. In het boek Maarten van Rossem over populisme en onze democratie blikt de auteur terug op ruim twintig jaar populisme. Dit artikel geeft er een indruk van.
Flinke bezuinigingen, woningnood en de migrant krijgt de schuld
Door deze plannen kort achter elkaar te lekken leidt het kabinet de aandacht af van bezuinigingen die arme gezinnen en talentvolle jonge wetenschappers het hardst raken. De meeste mensen gaan erop achteruit, en de migranten krijgen de schuld.
