– reflecties over grondeloos bestaan.
Ronald Hermsen
Chomei’s donderend stilvallen
Chomei heeft zichzelf in een mentale spagaat gebracht. Hij wil de Boeddhaweg volgen en is uit op onthechting. Maar hij is en blijft dol op gedichten en muziek maken, zijn hutje, eenvoud en stilte, wat hij ziet als gehechtheid. Daardoor zou hij verwijderd blijven van nirwana.
Leef simpl – verbinding
Hoeveel mensen heb ik in mijn leven gekend – al dan niet goed of intiem – die er ook weer uit verdwenen. Andere interesses. Verminderde gemeenschappelijkheid. Verdwenen liefde
Het Zomerlevengevoel
Dit besef van tijdelijkheid en eindigheid van het fysieke bestaan werd doordrongen door een ander besef. De twee doorkruisten elkaar als het ware, terwijl ze samen toch een eenheid vormden: het besef van doorgaande verandering.
Hakim weet niets – de dichter van de Vismarkt
Hakim schrijft gedichten. Gedichten die ontroeren zoals de gedichten die mijn dochters schreven toen ze het schrijven net onder de knie kregen, vaak met een kriebelig tekeningetje erbij.
Onverschillige betrokkenheid
Misschien denkt iemand bij onverschillige betrokkenheid aan ‘niet(s) om een ander geven’, ‘alleen aan jezelf denken’, aan een egoïstische of egocentrische levenshouding.
Meeste oude jaargangen BD beetje bij beetje weer in te zien –vierëntwintig-
•Vanaf maandag 5 februari 2018 zijn alle teksten van Ronald Hermsen her-gepubliceerd.
Beter kijken
Hoe vaak kijk ik niet echt? Hoe vaak loop ik voorbij aan een Turkse tortel, het lijnenspel van zon en baksteen, een ander mens? Hoe vaak zie ik wat ik denk te zien in plaats van wat er werkelijk is?
Op zee
Hij [een vriend] vertelde hoe het is om weken achtereen op zee te zijn. Hij zei dat er iets verandert in je hoofd doordat jij en de boot waarop je je bevindt slechts een klein en onbeduidend stipje zijn te midden van de onmetelijke oceaan.
Ronald Hermsen – de verduistering van het licht
We leven in een cultuur die alle kleine en grote hobbels in een mensenleven het liefst met een glimlach gladstrijkt. Het lijkt maar niet te lukken.
Iemand zei ooit tegen me: ‘Je moet de liefde volgen die in je is.’
Bitterzoet is de liefde. Niet felrood, maar eerder donkerpaars. Al het lijden is in de liefde opgenomen. Er is geen leed buiten de liefde – kan er iets buiten de werkelijkheid bestaan?
Hojoki – aantekeningen uit mijn kluizenaarshut (III en slot)
Heel vroeg in de ochtend als het nog stil is, denk ik na over mijn beweegredenen en komt deze vraag in mij op: ‘Je bent de wereld ontvlucht en dwaalt rond in bergen en bossen en dat alles om je hart te oefenen en de Weg te volgen?
Hojoki – aantekeningen uit mijn kluizenaarshut (II)
De Hojoki is geen historisch werk, hoewel het een ooggetuigenverslag lijkt. Het is een literair geschrift met een boeddhistische inslag. Kamo no Chomei schrijft over de vergankelijkheid der dingen, het lijden dat hiermee gepaard en hoe je je mogelijk kunt bevrijden van dit lijden.
Hojoki – aantekeningen uit mijn kluizenaarshut (I)
Kamo no Chomei leefde van omstreeks 1155-1216. Over zijn leven is weinig bekend en wat we weten is deels oncontroleerbaar. Hij zou de tweede zoon zijn van een belangrijk Shinto-priester in de toenmalige hoofdstad van Japan, Kyoto.
Woordkunst
Met Muso Soseki was het liefde op het eerste gezicht. Zijn heldere en simpele (natuur)beschrijvingen, zijn verwijzingen naar de oorspronkelijke leegheid – die wat mij betreft voelbaar aanwezig is in veel van zijn gedichten – van ons bestaan, doen me oplichten en herinneren aan een andere geliefde dichter–zenmonnik–kluizenaar: Ryokan.
De natuurlijke gang van het leven (IV en slot) – een taoïstische vertelling
In die tijd leefde er een oude Chinees, die in de hele wereld maar twee dingen zijn eigendom noemde: zijn enige zoon en een paard.
De natuurlijke gang van het leven I
De dood kan op een zaterdag zomaar komen en dan ben je er niet meer. Zoals je op een zaterdag ook zomaar ter wereld kan komen.
Ryokan – Grote Dwaas
Ryokan was een boeddhistische zen monnik, maar hij verliet het klooster en leefde een groot deel van zijn leven als kluizenaar. Hij bedelde om eten en woonde in een kleine hut.
Samsara en nirvana
Vandaag het laatste deel uit een vertaling van een passage van the Golden Letters over rigpa en dzogchen bevrijding van samsara en nirvana.
Het oprijzen van gedachten wordt de meditatie
Vandaag deel twee van een drieluik over rigpa en de methoden tot bevrijding. Een vertaling van enkele pagina’s van The Golden Letters.
Herken de aard van gedachten en ervaringen
Wanneer we geen vertrouwen hebben in dit pad naar bevrijding [dzogchen] , vertrouwen in de zelfbevrijding van onsamenhangende en discursieve gedachten op het moment dat ze in de geest oprijzen en dit niet tot het meest belangrijke onderdeel van de beoefening maken, dan worden we steeds weer bepaald door de uiteenlopende potentialiteit van de geest.
