Een echte boeddhist snapt niets van zichzelf. Daarom lacht hij nogal vaak, soms wat ongepast, maar toch vooral met zichzelf. Hij weet dat hij dom is maar vindt dat niet erg. Het is geen schande om dom te zijn. Een echte boeddhist trapt ook niet in de val stiekem te vinden dat het juist slim is te weten dat je dom bent. Integendeel, hij probeert dan juist nog dommer te worden, nog minder te weten. En als dat niet lukt, zal hij proberen niet te praten over wat hij wel weet.
rebel
Boeken – Zingeving is voor ieder mens bereikbaar
“Ik ben niet anders dan de meeste mensen. Ik heb lang, wellicht te lang, onverwerkte wrok en pijn met mij meegedragen. Daar doe je jezelf en ook anderen geen plezier mee. Ik heb het geluk gehad dat ik (van nature?) eigenschappen meegekregen heb als flexibiliteit, een zekere lef en nieuwsgierigheid. Die eigenschappen hebben mij voortgestuwd. Ook op momenten dat ik het allemaal niet meer zag zitten.
