Bouwen aan je identiteit betekent bouwen aan een fictie, aan lijden, en hoe sterker en grover je eraan bouwt, hoe groter het lijden. Denkt, wie in identiteiten denkt, niet ook inherent dualistisch? Ik en de ander? Wij-zij? Oranje en haar Angstgegner? En wie, tenslotte, zijn volstrekt fictieve culturele en politieke identiteit etaleert, die polariseert, verdeelt, schept chaos en uiteindelijk onnoemlijk groot verdriet en lijden.
oranje
Het jaar 2021 – dag 171 – liefdeloos
Oranje boven, leve Dick Advocaat.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Mantra – wij zijn nummer één, één, één
Op het grasveld hierachter is een religieuze groepering neergestreken, gewapend met grote luidsprekers.
Het jaar 2017 – de tweehonderdenzevenennegentigste dag – rood
Rood was mijn favoriete kleur. Somewhere over the rainbow, skies are blue. Take care out-there.
Oranje pijen, spiritueel maar ook goedkoop ogend
Al duizenden jaren dragen boeddhistische monniken oranje pijen. Oranje is het nieuwe zwart, is stimulerend en heeft een positief effect bij depressie en angst. Maar de kleur staat ook voor goedkoop.
Oranje telt toch mee
…
Het boek
Het is een boek dat ik uit de geribbelde kartonnen envelop haal. Een boek en niet de bestelde dvd’s over de Zweedse detective Wallander. Een boek. Een recensie-exemplaar van de uitgever Lannoo. Even ben ik verstoord, ik had me zo verheugd op een avondje detective gapen.
Oranjegekte
Ik heb niks tegen voetbal en ik hoop echt dat iedereen er heel veel in beleven mag. Ik ken straten in mijn omgeving waar de saamhorigheid deze dagen tot grote hoogten stijgt. Maar echt over de eigen schutting heen klimmen? Zou dat er ook in zitten?
