Als een kind vraagt waarom alles naar beneden valt en jij antwoordt dat het door de zwaartekracht komt, heb je dan iets verklaard?
Steeds wanneer de betrouwbaarheid van onze kennis in het geding is, doen zich vicieuze cirkels en ketens voor.
Waar zit het ego van het ego? De ziel van de ziel? Het zelf van het zelf? Het geweten van het geweten?
Denken over denken is oneindig oppervlakkig.
Wie ontmaskert moeiteloos de woorden zonder betekenis? De stellingen zonder bewijs? De gedachten zonder grond?
En dan moet ik ze met open mond aankijken alsof ik het allemaal voor het eerst hoor.
Verschijnen illusies in Bewustzijn of is Bewustzijn een van die illusies? Advaita vedanta en het vicieuze verhaal van de onkenbare grond.
