Zodra we gaan geloven dat Guanyin bestaat, dansen we een heel andere dans.
Connie Fransen
Edel – Bestaat Guanyin?
Zodra we gaan geloven dat Guanyin bestaat, dansen we een heel andere dans.
Connie Franssen – Alleen als ik lach…
De dorheid trok in mijn botten en mijn ziel en verdroogde daar iedere verwachting, hoop en gedachte.
Kletsen met L5
Dat er veel zeer zit bij mijn laagste werveltje, is evident. Zeer dat niet meer te onderdrukken valt maar vanuit mijn onderrug hoger en hoger stijgt en er in de laatste weken in loeiende huilbuien uitkomt.
Ikje
Volgens het schermpje zitten we ergens boven Omsk en moeten we nog zeven uur. Mijn geest begint te bewegen. De slee van drs P komt voorbij, en wat de Chinezen in het vliegtuig in Amsterdam gaan doen, de kleine Pjotr die van de slee gegooid werd, opgegeten door wolven, hoe lang zou het duren voor je de grond raakt als je neerstort? Mijn geest waait en gaat.
In de bus
De NS zet bussen in. Hoera! Het is altijd fijn als de NS bussen in zet. Er ontstaat een knus schoolreisjes sfeertje onder de passagiers, de route voert langs onbekende plekken dicht in de buurt. Op weg naar de zendo, een klasje over onderzoek en betekenis van de Kai. De voorschriften, zoals Nico zegt: dat wat er was vóór er iets geschreven werd. Leefregels, intentieverklaringen die rust in je leven kunnen brengen, rust om te zitten. En als je zit, ontstaat er ruimte voor inzicht.
Edel – Bestaat Guanyin?
Zodra we gaan geloven dat Guanyin bestaat, dansen we een heel andere dans.
Verlichting! Ik ben een dweil!
Verlichting zit in kleine hoekjes. In een emmertje sop bijvoorbeeld.
