Ik eet, zou mezelf wel missen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
bamboe
Sogenji desu: KOMAKU
Even werd ik heel duizelig en misselijk. Ik moest gaan zitten om van de klap bij te komen. In mijn oor een lawaai alsof ik recht onder waterval stond; en het voelde warm – alsof het vol liep met bloed.
‘Geen kooitje om een dier in op te sluiten’
‘Ik werk vrijwel alleen, heb geen personeel op wie ik mijn boeddhistische ideeën kan loslaten. Maar ik behartig de belangen van mijn klanten beter dan de mijne. Ik ben altijd eerlijk tegen ze, ook al verkoop ik daardoor minder. Als ik denk dat mijn meubels niet in die omgeving passen adviseer ik ze naar een winkel zoals Ikea te gaan, of hun bestaande tafel zelf op te pimpen. Dan zijn zij en ik beter af.’
Sogenji desu: KOMAKU
Even werd ik heel duizelig en misselijk. Ik moest gaan zitten om van de klap bij te komen. In mijn oor een lawaai alsof ik recht onder waterval stond; en het voelde warm – alsof het vol liep met bloed.
Sumi-e: Japans inktschilderen als meditatie
Sumi-e kan als de oorsprong van kunst-therapie worden beschouwd. Deze manier van schilderen, die in het Westen nog steeds vrij onbekend is, stelt mensen in staat om hun eigen lichaamsbewustzijn en ademhaling te verdiepen.
Het jaar 2018 – de honderdenvijfde dag – hongertocht
Zonder dat ik honger had ging ik op hongertocht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
‘Ik ben trots op mijn huisaltaar, zit daar elke ochtend met genoegen voor’
Een klein kooitje om een dier in op te sluiten zal de eigenzinnige Amsterdamse meubelmaker en ontwerper Annette van Citters nooit maken. Welk prachtig hout ze er ook voor zou mogen gebruiken.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Er gebeuren vreselijke dingen in de Kloosterbunker. Fijnbesnaarde mensen kunnen beter niet verder lezen. Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van haat en gehechtheid.
Sogenji desu: KOMAKU
Even werd ik heel duizelig en misselijk. Ik moest gaan zitten om van de klap bij te komen. In mijn oor een lawaai alsof ik recht onder waterval stond; en het voelde warm – alsof het vol liep met bloed.