De industriële groeimaatschappij gebruikt de aarde als supermarkt én vuilnisbelt: “Het lichaam van de planeet wordt niet alleen afgegraven en omgezet in koopwaar, het is eveneens een beerput voor de giftige bijproducten van onze industrieën (…) Als door ons toedoen het ingewikkelde web van levende systemen uit elkaar begint te vallen, kunnen we het hele systeem samen met ons ten gronde richten.” Maar we kunnen kiezen voor het leven. We beschikken over de technologische kennis om in onze behoeften te voorzien zonder het ondersteunende ecosysteem te vernietigen. In tegenstelling tot industriële groeimaatschappij respecteert de duurzame maatschappij de draagkracht van de aarde op regionaal en planetair vlak.
Arne Naess
Schokeffecten, filosoferen in tijden van klimaatverandering
Kusters vraagt zich herhaaldelijk af of hij er wel goed aan heeft gedaan dit boek te schrijven, het leidt immers ook tot CO2-uitstoot. Dit lijkt me niet terecht, want zonder bewustwording van onze huidige situatie is er helemaal geen redden meer aan. Het is niet uitgesloten om de ramp iets te verzachten en elke poging is welkom.
Thuiskomen in het Levensweb (1)
Volgens Joanna Macy en Molly Young Brown staan we voor de fundamentele keuze tussen leven en dood. De industriële groeimaatschappij gebruikt de aarde als supermarkt én vuilnisbelt.
