Bezoekers van de markt in Lelystad hebben het zich misschien wel eens afgevraagd: wie is toch die stille vrouw die urenlang op dezelfde plek blijft staan en starend voor zich uitkijkt? Gekleed in een bruinrood tenue en met kaalgeschoren hoofd is ze een opvallende verschijning. Een verschijning met een verhaal.
Onder het mom van ‘brandveiligheid’ ontheiligen de Chinezen boeddhistische heilige symbolen
Voor Tibetanen zijn gebedsvlaggen niet zomaar stukken stof die in de wind wapperen. Het zijn levende gebeden, verweven met het dagelijks leven, verbonden met voorouders en doordrenkt van spirituele betekenis. Het verbranden ervan is geen ‘veiligheidsmaatregel’. Het is heiligschennis. Een Tibetaan die met de ‘Tibet Times’ sprak, zei het duidelijk: het vernietigen van gebedsvlaggen staat gelijk aan het ontheiligen van de rustplaatsen van voorouders. Een ander wees op het voor de hand liggende: in een droge, rotsachtige regio is het aansteken van vlaggen eerder een oorzaak van brand dan een preventieve maatregel. Maar wanneer de staat vastbesloten is om het geloof uit te roeien, is gezond verstand het eerste slachtoffer.
Het theater van gehoorzaamheid: 30 jaar valse Panchen Lama
De timing is bewust gekozen. De wereldwijd gerespecteerde Dalai Lama is inmiddels negentig jaar oud. Zijn uiteindelijke overlijden zal aanleiding geven tot de zoektocht naar zijn reïncarnatie, een proces dat in de Tibetaanse traditie als heilig wordt beschouwd. De herdenking van de Panchen Lama door Peking is een repetitie voor het hoofdprogramma: de bewering dat alleen de Communistische Partij kan beslissen wie de volgende Dalai Lama zal zijn.
Palestijns journalist Mariam Barghouti: ‘We willen niet één staat of twee staten, we willen de Levant terug’
Mariam Barghouti: ‘Het meest opvallende is de intensiteit van alles wat er gebeurt. Ik denk niet dat mensen beseffen hoezeer de Israëli’s zich gesterkt voelen. Niet alleen het leger, de milities, maar Israël als geheel, als samenleving. Het is zó gewelddadig op de Westelijke Jordaanoever – het is een weerspiegeling van Gaza vóór de genocide. Het is een openluchtgevangenis en een laboratorium om hun wapens op ons te testen.’
China arresteert Tibetaanse onderwijzer Dorje Tenzin en sluit zijn school
De laatste klap in de campagne om de Tibetaanse religie en identiteit uit te wissen, sluit een van de weinige onafhankelijke Tibetaanse taalscholen in Golog. Tekst Bitter Winter.
Boeddhistische doeners en denkers – de serie 83
Het boeddhisme heeft mijn leven veranderd. En deels zelfs gered.
‘Wat je niet weet is het enige dat je weet’
Sinds mensenheugenis is de eindejaarperiode een tijd van bezinning. De zon is op haar diepste punt gekomen. Bij de volgende equinox[1], bij de midwinter zonnewende begint ze weer in de richting van de evenaar te klimmen. De komende drie weken zitten we in de donkerste tijd van het jaar en we verlangen naar het moment dat de zon weer iedere dag iets langer onze dagen gaat verlichten. Van oudsher werden rond de equinox in alle culturen van Noord Europa lichtfeesten gevierd. Die lichtfeesten markeerden het verlangen naar een nieuwe lente en het nieuwe licht. Het kerstfeest is ook een feest van het licht; de datum correspondeert met de datum van de zonnewende op de antieke Romeinse kalender. De kerstboom is feitelijk een erfenis uit die tijd. Hij groeide uit tot het symbool van het kerstfeest, een overblijfsel uit de voorchristelijke tijd. In onze tijd is de kerststal uit de meeste huizen verdwenen, maar er zijn steeds grotere kerstbomen voor in de plaats gekomen. Tekst Elsbeth Wolf.
Gerechtshof – hulp bij zelfdoding blijft verboden
De NVVE heeft met teleurstelling kennisgenomen van de uitspraak van het gerechtshof Den Haag in het hoger beroep dat de Coöperatie Laatste Wil (CLW) en 29 individuele mede-eisers hadden aangespannen tegen de staat. Het hof volgt in zijn uitspraak het oordeel van de rechtbank in 2022: hulp bieden bij zelfdoding blijft verboden. Het is aan de wetgever daar verandering in aan te brengen. De NVVE roept de politiek op daar werk van te maken.
Dubbele moraal in het Westen: als gerechtigheid een geografisch privilege wordt
Rita Baroud is een Palestijnse journalist en Safe Haven Fellow aan het NIAS. Ze komt uit Gaza en leeft momenteel in ballingschap in Amsterdam. In essays voor The Rights Forum reflecteert ze op hoe Europa omgaat met de genocide, en met haar als overlevende.
Christopher Wilkinson – vertaler van de literatuur van de Grote Perfectie
Ik vertaal de literatuur van de Grote Perfectie, een boeddhistische traditie die zijn wortels heeft in het India van de achtste eeuw van onze jaartelling. De geschriften die ik vertaal, zijn oorspronkelijk in Indiase talen geschreven en ongeveer 1300 jaar geleden in het Tibetaans vertaald. De oorspronkelijke Indiase versies zijn in de loop der tijd verloren gegaan en alles wat we nu nog hebben, zijn de Tibetaanse vertalingen. De Tibetaanse vertalers waren meesters in hun vak en we beschikken nu over uitstekende bronteksten om mee te werken.
Femmianne Bredewold: ‘Laten we ervoor waken dat zorg opnieuw steunt op liefdadigheid’
Gemeenten en zorginstellingen richten hun blik steeds meer op de inzet van familieleden, buren en vrienden bij de langdurige zorg voor ouderen en mensen met een verstandelijke beperking of psychiatrische achtergrond. Laten we hier kritisch naar blijven kijken, bepleit Femmianne Bredewold, bijzonder hoogleraar Samenleven met Verschil in haar oratie ‘Goed Samenleven? Morele spanningen in de langdurige zorg’. En laten we vooral onze lessen trekken uit het verleden en luisteren naar de stemmen van degenen die van deze zorg afhankelijk zijn en hun naasten.
De vrije bijen
Begin augustus zagen we in een hoek bij het kantoorhuis opeens van alles vliegen. Zat daar een wespennest? Of misschien een tweede hoornaarnest (we hebben er al één in de schuur)? Het bleken bijen uit onze eigen kasten, die op het zuidelijke gedeelte van het terrein staan.
De woorden van de Oude Cheng (5)
Op alle vragen die me worden gesteld over de Oorspronkelijke Geest kan ik er alleen maar het zwijgen toe doen of antwoorden met ‘nee’. En iemand die de Oorspronkelijke Geest gezien heeft, heeft de oude Cheng niet meer nodig.
Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
Stel, je bent aan het mediteren, laten we zeggen in een zenweekeinde op de Noorder Poort, en je voet slaapt. Vervelend. Dan slaat de meditatieleider op het belletje. Ha, denk je, het einde van zazen. Als iemand zou vragen Wat hoorde je? dan zou je misschien antwoorden het belletje voor het einde van zazen of zelfs alleen maar het einde van zazen. Maar wat hoorde je nu écht?
De woorden van de Oude Cheng (3)
Begrijp nu toch eens en voorgoed dat al jullie pogingen om het Ondoordringbare te doordringen met je gedachten en activiteiten volmaakt zinloos zijn. Je kunt net zo goed proberen de wind te grijpen.
De woorden van de Oude Cheng (2)
Wierook branden, soetra’s reciteren, je tijd doorbrengen met je ter aarde buigen, opletten of je wel helemaal stilzit, je op een gedachte of juist het uitbannen van die gedachte concentreren, kijk, dat is jullie dwaling.
Joe’s garage
Ik ben altijd een fan geweest van Frank Zappa. Mijn vader gaf mij eens een CD met Zappa nummers toen ik een jaar of vijftien was. Die CD heb ik toen grijsgedraaid. Het raakte meteen een snaar. Wat mij zo aanspreekt in het Zappa universum, is dat Zappa’s werk heel gelaagd is. Zijn werk is tegelijk banaal en virtuoos, platvloers en complex, klassiek en modern.
‘Eenzaamheid is als een stille storm die al onze dode takken afbreekt’
Sinds 2009 organiseert het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport ieder jaar de Week tegen de Eenzaamheid. Dit jaar viel de week in de laatste week van september. Het thema was ‘Verbinding’. De week is vooral gericht op sociale eenzaamheid met de boodschap dat daar iets aan moet worden gedaan. Dat is volkomen terecht, als […]
Schijngestalte
Op een avond over de Assendorperdijk fietsend
zag ik hoog boven de huizen
een adembenemend landschap opdoemen
dat mij een hemels filiaal van de aarde leek,
waar mensen woonden.
Thich Nhat Hanh – Gelukkig voortbestaan…
‘Die dag waaide het en na een tijdje zag ik dat het blad van de tak viel en naar beneden dwarrelde, vrolijk dansend omdat het al zwevend zichzelf in de boom zag. Het was heel gelukkig. Ik boog mijn hoofd en wist dat we veel moeten leren van het blad, omdat het niet bang was –het wist dat niets kan worden geboren en niets kan sterven.’
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
