Op alle vragen die me worden gesteld over de Oorspronkelijke Geest kan ik er alleen maar het zwijgen toe doen of antwoorden met ‘nee’. En iemand die de Oorspronkelijke Geest gezien heeft, heeft de oude Cheng niet meer nodig.
Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
Stel, je bent aan het mediteren, laten we zeggen in een zenweekeinde op de Noorder Poort, en je voet slaapt. Vervelend. Dan slaat de meditatieleider op het belletje. Ha, denk je, het einde van zazen. Als iemand zou vragen Wat hoorde je? dan zou je misschien antwoorden het belletje voor het einde van zazen of zelfs alleen maar het einde van zazen. Maar wat hoorde je nu écht?
De woorden van de Oude Cheng (3)
Begrijp nu toch eens en voorgoed dat al jullie pogingen om het Ondoordringbare te doordringen met je gedachten en activiteiten volmaakt zinloos zijn. Je kunt net zo goed proberen de wind te grijpen.
De woorden van de Oude Cheng (2)
Wierook branden, soetra’s reciteren, je tijd doorbrengen met je ter aarde buigen, opletten of je wel helemaal stilzit, je op een gedachte of juist het uitbannen van die gedachte concentreren, kijk, dat is jullie dwaling.
Joe’s garage
Ik ben altijd een fan geweest van Frank Zappa. Mijn vader gaf mij eens een CD met Zappa nummers toen ik een jaar of vijftien was. Die CD heb ik toen grijsgedraaid. Het raakte meteen een snaar. Wat mij zo aanspreekt in het Zappa universum, is dat Zappa’s werk heel gelaagd is. Zijn werk is tegelijk banaal en virtuoos, platvloers en complex, klassiek en modern.
‘Eenzaamheid is als een stille storm die al onze dode takken afbreekt’
Sinds 2009 organiseert het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport ieder jaar de Week tegen de Eenzaamheid. Dit jaar viel de week in de laatste week van september. Het thema was ‘Verbinding’. De week is vooral gericht op sociale eenzaamheid met de boodschap dat daar iets aan moet worden gedaan. Dat is volkomen terecht, als […]
Schijngestalte
Op een avond over de Assendorperdijk fietsend
zag ik hoog boven de huizen
een adembenemend landschap opdoemen
dat mij een hemels filiaal van de aarde leek,
waar mensen woonden.
Thich Nhat Hanh – Gelukkig voortbestaan…
‘Die dag waaide het en na een tijdje zag ik dat het blad van de tak viel en naar beneden dwarrelde, vrolijk dansend omdat het al zwevend zichzelf in de boom zag. Het was heel gelukkig. Ik boog mijn hoofd en wist dat we veel moeten leren van het blad, omdat het niet bang was –het wist dat niets kan worden geboren en niets kan sterven.’
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Lao Zi als politiek filosoof of mystieke meditatieleraar?
Het is jammer dat De Meyer zich heeft laten verleiden tot het maken van een wel erg traditionele politiek-filosofische vertaling van de Dao Deh Jing. Hij kent ongetwijfeld de vertaling van Schipper en het werk van Chong, maar gaat daar totaal niet op in. Daardoor draagt zijn boek helaas weinig of niets bij tot de literatuur over Lao Zi en de Dao Deh Jing. Iemand die niet goed op de hoogte is van het daoïsme kan gemakkelijk op het verkeerde (politiek-filosofische) been gezet worden. Zoals Schipper stelt: ‘Het gaat om meditatie.’
Dagopening
good morning zennies
De Boeddha was geen wereldverbeteraar, activist of idealist
Smaken en (voork(l)euren. Wat met de diverse stromingen in het boeddhisme? Wat is überhaupt boeddhisme? De Boeddha heeft nooit een isme onderricht, maar een vaststelling dat er lijden is en hoe je het lijden kan beëindigen. Zelf sprak hij van een oud pad dat altijd al bestaan heeft, en hij herontdekt had : de Dha(r)mma. De Boeddha claimde dus helemaal niet iets uitgevonden te hebben maar wel herontdekt of inzicht in verkregen te hebben.
Boeddhist zijn tijdens genocide
Ik deel de verdiensten met de baby’s van Gaza, geboren in een wereld die in brand staat en explodeert, een wereld die hen aan hun lot kan overlaten om te verhongeren, zoals gebeurde met de baby’s in het Al-Nasr Kinderziekenhuis, toen het personeel gedwongen werd het gebouw te verlaten en niet kon terugkeren vanwege hevige bombardementen. De baby’s werden later gevonden, liggend op de bedden waar ze waren achtergelaten, nog steeds aangesloten op defecte medische apparatuur.
Het bos en de bomen
Een oude dwaas van niks.
‘Iets in mij wilde de stilte in’
Zondag 7 september was het tien jaar geleden dat Bieke Vandekerckhove is overleden of overgegaan. Ze was 46 jaar. Bieke was 19 toen ze hoorde dat ze ALS had. Ze kreeg te horen dat ze hooguit nog vijf jaar zou leven, maar tegen alle verwachtingen in leefde ze nog 25 jaar in toenemende afhankelijkheid van de zorg van anderen. Na de diagnose belandde ze in een ernstige depressie; periodes van wanhoop en woede wisselden elkaar af met periodes van diep verdriet. Alles had zijn glans verloren, niets was meer wat het was. Bieke ging lezen, las alles wat los en vast zat, waaronder ‘Het verstoorde leven’ van Etty Hillesum. Een vriend vroeg haar mee naar de abdij van Westvleteren. Ze ontdekte de psalmen en de stilte van de zenmeditatie. “Eigenlijk was ik dood nog voor ik zou sterven. Toen gebeurde er iets dat ik nog altijd niet kan vatten. Iets in mij, wat kan ik niet benoemen, wilde de stilte in, ik begreep niet waarom.”
