Meditatie is een act van liefde. Dat betekent dat wat ook komt, welkom is. Dat wat zich ook aandient bestaansrecht heeft. Je zou het, in navolging van het bekende vers van Rumi, een act van gastvrijheid kunnen noemen.
Waarom gaan we staan, liggen of lopen? Wat is ons doel?
Als we gaan zitten (liggen, staan, lopen) om te mediteren, wat is dan onze praktijk? Waarvoor doen we het? Wat is ons doel? Of is het zonder doel? Maar als het geen doel heeft, waarom zouden we het dan doen? En hoe verhoudt onze praktijk zich tot ons dagelijks leven? Of staat het daar zoveel mogelijk los van. Wat is onze praktijk? (1).
