Hoeveel mensen heb ik in mijn leven gekend – al dan niet goed of intiem – die er ook weer uit verdwenen. Andere interesses. Verminderde gemeenschappelijkheid. Verdwenen liefde
Poëzie
Come, hear me
We accept death and sorrow.
But listen, Brothers and sisters, those grenades have burst
And ripped apart the sky.
Those boys and girls are gone,
Leaving a trail of blood.
Haiku
…
Haiku
…
Zeshin – u kunt doen wat ik niet kan?
De angst heeft zulke grote ogen
Wat doe jij kruip je weg of vecht
Haiku
…
‘Onze vijand is onze woede, haat, begeerte, fanatisme en discriminatie jegens mensen’
Thich Nhat Hanh schreef deze tekst voor de leerlingen van de School voor Sociale Dienstverlening die hij had opgericht om de nood te lenigen van de bevolking die te lijden had onder het oorlogsgeweld. Hij bond de leerlingen op het hart om zich voor te bereiden te sterven zonder haat. Sommigen waren al op een gewelddadige manier vermoord.
Een vrede die het verstand te boven gaat*
…
Haiku
…
Haiku
…
Haiku
…
Haiku
…
Vrijdag Zindag – Rijm en ritme
Jonge dichters schuwen het rijm.
Geen geboorte, geen dood
Dankbaarheid voor wat hij gegeven heeft, dankbaar voor de dharmaregen die hij over mij heen heeft gestort met zijn retraites, zijn boeken en zijn lezingen. Dankbaar dat ik die tot me heb kunnen en mogen nemen. Hij heeft de wereld mooier, gemaakt, hij heeft de wereld bewuster gemaakt, liefdevoller gemaakt.
Haiku
…
Haiku
…
Leef simpl – verbinding
Hoeveel mensen heb ik in mijn leven gekend – al dan niet goed of intiem – die er ook weer uit verdwenen. Andere interesses. Verminderde gemeenschappelijkheid. Verdwenen liefde
Vrijheid
Kun je wel van vrijheid spreken, als de leegte je omvat, als je zweeft op vleugels, zonder veren, doelloos, als je de landingsplaats vergat.
Liefhebben, knuffelen… en weer loslaten
Kijk, de bomen veranderen hun eigen lichamen in zuilen
Het magerebrugwonder
Boodschappenlijstjes en ‘een bijna zichtbare tros tekstballonnen.’ Ze doen me denken aan de dagelijkse warboel in mijn hoofd. Een mist van gedachtestemmen, die bij het zitten soms langzaam oplost. Soms ook helemaal niet. Dan praten de stemmen steeds heftiger door elkaar, en raak ik het zicht geheel kwijt.
Tuig
…
Haiku
…
Ad – maanbestaan
…
André – haiku
…
