Een groeiende groep kritische dierenartsen onder de naam ‘The Caring Vets’ pleit voor een structurele verandering van de intensieve veehouderij vanwege de ernstige aantasting van dierenwelzijn, milieu en klimaat.
Megastallen, onbedwelmd ritueel slachten, lange afstandstransporten, stalbranden, dierziekten, volksgezondheid, mestoverschotten en klimaatverandering: veel burgers zetten er vraagtekens bij. Dierenartsen en hun beroepsorganisatie (KNMvD) lijken volgens The Caring Vets in deze discussie aan de zijlijn te staan: ze spreken zich zelden uit en áls ze dat al doen, lijken hun uitspraken gericht op handhaving van de status quo en bescherming van gevestigde belangen – bijvoorbeeld toen het onlangs ging om de scheiding van koe en kalf in de melkveehouderij.
Voor The Caring Vets -opgestart door dierenarts Arabella Burgers en inmiddels uitgegroeid tot een groep van ruim zeventig dierenartsen uit de diverse sectoren-, is echter artikel 2 van de code voor de dierenarts de leidraad: Namelijk het bevorderen van dierenwelzijn, hulpverlening aan dieren die lijden, het melden van ernstige tekortkomingen in de verzorging en het respecteren van de intrinsieke waarde van het dier.
Er zijn volgens deze organisatie helaas talloze voorbeelden van misstanden die dierenartsen en hun beroepsorganisatie faciliteren of gedogen. Daarbij spelen economische overwegingen een rol. Een dierenarts die zich wel uitspreekt tegen misstanden wordt volgens TCV zelfs van hogerhand het zwijgen opgelegd.
Er zijn echter absolute minimale vereisten voor dierenwelzijn en daaraan wordt volgens TCV niet voldaan in onze gangbare veehouderij. Als ‘gidsland’ en als een van de grootste producenten van vlees en zuivel, zou Nederland moeten streven naar een voorbeeldfunctie wat betreft dierenwelzijn en duurzaamheid, zegt de organisatie.
Dierenartsen van The Caring Vets stoppen daarom met zwijgen en gedogen en spreken zich uit in het belang van het dier: Geen varkens met geamputeerde staarten, op betonnen vloeren, in kraamkooien en megastallen. Geen koeien die nooit hun eigen kalf mogen grootbrengen of in een wei mogen grazen. Geen plofkippen die met gebroken vleugels het slachthuis bereiken. Geen lange afstandstransporten met levende dieren, laat staan dieren jonger dan twee maanden. Geen handjeklap ten koste van dierenwelzijn. En dierenartsen die boven alles dieren in bescherming nemen.
Jan zegt
Boeddhisten kennen toch de wedergeboorte als dier? Daarom snap ik sowieso niet dat er boeddhisten zijn die vlees eten. Zelfs al zou het zijn toegestaan volgens de voorschriften, dan wil je toch niet het risico lopen je tante aan te snijden?
jody zegt
Vraagje: valt zo’n opmerking niet onder het kopje: onzinnig gepraat? Zelfs al zou je tante na haar dood terug komen als koe, ik noem maar wat, is ze dan nog echt je tante? Persoonlijk zou ik het hele wedergeboorte verhaal eerder opvatten als: we zijn verwant aan alles wat leeft, ook als mens maak je deel uit van de kringloop van het leven, eventueel kom je terug als grassprietjes die wellicht gegeten door een koe maken dat je onderdeel wordt van de koe totdat die sterft of zich voortplant enzovoort. Alles komt en gaat en vergaat en komt weer terug als….niet nodig om dingen letterlijk te nemen. Persoonlijk ben ik veganist om zo weinig dieren te laten lijden en het simpele feit dat ik vlees niet nodig heb om te overleven maakt dat de enig juiste keuze voor mij.
Marc zegt
Waarom vliegen vogels achter een traktor aan tijdens het ploegen en bij het oogsten?
Als we werkelijk wat zouden zijn dan zouden we niet kunnen reïncarneren, omdat wij niet werkelijk zijn reïncarneren wij onophoudelijk; subtiel (de continu veranderende samenstelling van de vijf aggregaten) en grof (geboorte en dood).