Een aantal boeddhistische monniken van het klooster Sera Jey in India zal tijdens het hemelvaartweekeinde van 25-28 mei 2017 in het Maitreya instituut in Amsterdam een zandmandala van de Medicijn Boeddha maken.
Zandmandala’s zijn zeer gedetailleerde en kleurrijke ‘schilderijen’ van zand, ontstaan door het heel precies schudden van fijn, gekleurd zand in zeer complexe patronen waardoor de mandala gecreëerd wordt. Het is echt monnikenwerk.
De monniken zullen ook gebeden doen voor het genezen van alle wezens die ziek zijn en voor vrede en harmonie in de wereld. De entree is gratis, maar omdat de monniken geld hopen op te halen voor hun klooster, is een donatie zeer welkom.
Er wordt een openingsceremonie gehouden en ook één wanneer de mandala voltooid is. Aan het eind wordt het zand door elkaar gehusseld om ons er aan te herinneren, dat niets blijvends is. Hierna komt er een processie naar water in de buurt waarin het zand wordt gestrooid als zegening. Iedereen, ook kinderen, is welkom om de ceremoniën bij te wonen en te komen kijken hoe de mandala dagelijks groeit.
De Medicijn Boeddha is een van de meest voorkomende figuren in het pantheon van het Tibetaanse boeddhisme. De Medicijn Boeddha zandmandala is een afbeelding – een soort plattegrond – van de wereld van de Medicijn Boeddha, die de essentie van het geneeskrachtige vermogen van alle verlichte wezens is.
Het Sera Tehor Khamtsen – een khamtsen is een huis voor monniken in een klooster – zorgt voor de woon- en studiemogelijkheden voor honderden monniken die in Sera Jey de boeddhistische filosofie studeren. Dit klooster werd gesticht in Zuid-India onder toezicht van de Dalai Lama na de bezetting van Tibet door communistisch China in 1959.
De monniken beginnen met een ceremonie om 15.00 uur op donderdag 25 mei en eindigen waarschijnlijk om 15.00 uur op zondag 28 mei. Voor de precieze openingstijden neem contact op met het Maitreya Instituut in Amsterdam, vlak voor of tijdens het evenement.
Tilanusstraat 8A
1091 BH Amsterdam
Telefoon 020 42 808 42
Petra Klene zegt
Ik woonde in 1980 een half jaar in Ghaneshpuri ten noorden van Mombay waar elke ochtend door een hoog bejaarde priester van de Ashram-mandir een dergelijke zandmandala voor de hoofdingang werd gemaakt. Schitterend en onnavolgbaar. Juist het tijdelijke van alles werd zo treffend uitgestrooid. De alom vereerde “atman” die in de ashram een zo grote plaats innam in de leerstellingen blijkt zo mee te groeien in het leven en weer te verdwijnen, zoals de natuur van alle dingen vergankelijk is, het komt op en verdwijnt weer…