De ontdekking van een granieten boeddhabeeld linkt de omgeving van het Indiase dorp Vaikuntapuram in Amaravati aan het diamantboeddhisme, zo hebben wetenschappers vastgesteld. Een onderzoek in het gebied wees uit dat op de rechteroever van de Krishna, een van de langste rivieren van India, en op de heuvels van Vaikunthapuram, ooit een boeddhistische nederzetting heeft bestaan. Het hele gebied is bezaaid met scherven van zwart en rood aardewerk en rood aardewerk uit de Sathavahana dynastie, uit de 1ste en 2de eeuw AD.
Dorpelingen vonden het granieten beeld aan de rivieroever en brachten het naar Vaikunthapuram om er de leeftijd vast te laten stellen. Wetenschappers van het culturele centrum van Vijayawada (CCV), stelden vast dat het om een beeld gaat dat toont hoe de Boeddha met zijn hand de aarde aanraakt als getuige van zijn verlichting als Mara dat in twijfel trekt: de ‘Bhumisparsa Mudra’, ook wel bekend als ‘Akshobhya’. De boeddhistische gemeenschap in Vaikunthapuram bleef een centrum van het diamantboeddhisme tot de 9e eeuw na Christus, zoals uit onder andere de aanwezigheid van het granieten boeddhabeeld blijkt.
