In een artikel in The Tibetan Political Review wordt een vergelijking getrokken tussen het Schotse referendum- waarin volgens Time Magazine de Schotse onafhankelijkheidsbeweging de stemming heeft verloren, maar het argument heeft gewonnen, en de wens van het Tibetaanse volk om op basis van eigen wensen en interesses op een dag hetzelfde te doen. TPR noemt de Schotten de winnaar van het referendum, zij konden in alle vrijheid een keus maken. De regering in Londen kan niet anders dan de Schotten meer bevoegdheden geven. In die zin hebben de Schotten toch hun zin gekregen.
Veel Tibetanen hebben volgens het artikel in the Tibetan Political Review het Schotse onafhankelijkheid referendum gevolgd. De Tibetanen kunnen- nu nog op een emotionele manier, hoop putten uit dit referendum. In een vergelijking tussen Tibet en Schotland worden de vele paralellen genoemd. De verschillen tussen Schotland en Tibet hoeven nauwelijks vermeld te worden. De Schotten leven in een democratie die de mensenrechten respecteert, Schotland heeft een eigen parlement en met autonome bevoegdheden. En geen Schot is onlangs naar de gevangenis gestuurd of gemarteld omdat hij geweldloos pleitte voor onafhankelijkheid of autonomie.
In het artikel proberen de schrijvers China een spiegel voor te houden. Er zijn verschillende redenen waarom de uitslag van de Schotse referendum goed voor Tibet is. Het feit dat de Britse regering ooit instemde met de uitslag van het Schotse referendum is een prachtig voorbeeld van democratie en het recht op zelfbeschikking. De Britse regering was bereid om de autonomie van Schotland te respecteren als het Schotse volk dat wilde. En het democratische besluitvormingsproces over deze monumentale vraag leidde niet tot instabiliteit; uiteindelijk versterkt het de Britse Unie. De schrijvers van deze analyse noemen dit een lichtend voorbeeld van hoe een beschaafd land het recht op zelfbeschikking respecteert.
In het artikel worden naar aanleiding van het Schots referendum reacties gegeven op het buitenlandse beleid van China. Daarin wordt de beschaafde wijze geroemd waarop het Verenigd Koninkrijk met de wens van de Schotten op meer autonomie is omgegaan. Hoe kijkt de politieke top van China naar (de uitslag van) het Schots referendum? Premier Li Keqiang vertelde de Britse premier David Cameron dat China graag een sterk, welvarend en verenigde Verenigd Koninkrijk ziet. Dali Yang, professor in de politicologie aan de Universiteit van Chicago schreef in de South China Morning Post: ‘Vanuit het Chinese officiële perspectief gezien heeft de Volksrepubliek China nooit het idee gesteund voor een dergelijk referenda voor Taiwan of in andere gebieden op Chinees grondgebied.’ Het Schotse referendum belichaamt het principe dat de politieke banden die een volk met het andere verbinden gebaseerd zijn op wederzijdse instemming.
Het betekent niet het eind van de wereld, stellen de auteurs van het artikel, voor een beschaafd land, als een volk zich wil afscheiden. Het leven gaat door en misschien zelfs beter op de lange termijn.
Bron The Tibetan Political Review.
Nic Schrijver zegt
Het is natuurlijk fijn als Tibetanen zich gesteund voelen door het Schotse referendum.
De Schotten waren vrij om te kiezen zo heet dat.
Hoe vrij ben je als de Royal Bank of Schotland dreigt te vertrekken als de Schotten voor onafhankelijkheid zouden kiezen dat een verlies van 11.500 banen zou betekenen ?
Ik vraag me dus af of die zgn. keuze vrijheid niet een keuze was om in een nog ergere economische crisis te geraken of het behoud van hoe het nu is.