Gistermiddag is in het Cedars Sinai Hospital in Los Angeles de Japanse en in Amerika praktiserende zenmeester Sasaki Roshi (106) overleden. Nadere bijzonderheden ontbreken op dit moment. Zijn overlijden is door de leiding van het Rinzai-ji zen center in Los Angeles bekend gemaakt.
In 1962 arriveerde de in Japan geboren roshi in de States. De zenmeester was omstreden, Joshu Sasaki wordt ervan beschuldigd gedurende meer dan vijftig jaar in de Verenigde Staten vrouwelijke studenten seksueel te hebben misbruikt. Dat zou onder meer gebeurd zijn tijdens privé sessies. Joshu Sasaki is bekend geworden als de leraar van de zanger en dichter Leonard Cohen, over wie de BOS-tv enige tijd geleden een documentaire uitzond.
De leraar zou volgens de beschuldigingen vrouwen tot in het begin van deze eeuw hebben betast en seksueel geïntimideerd. Afgelopen maand heeft een raad van seniorleraren uit Sasaki’s eigen school toegegeven dat de charismatische roshi zich schuldig heeft gemaakt aan seksueel wangedrag gedurende een lange tijd dat hij in de VS woont. In 1962 kwam de Japanse zenmonnik naar de USA waar hij in Los Angeles het Rinzai-ji Zen Center en in Mount Balda (Californië) het Mount Balda Zen Center stichtte. Maar hij gaf ook onderricht in andere zencentra in Amerika.
De beschuldigingen van seksueel misbruik door de roshi zongen al rond sinds de jaren zeventig. In 1997 stuurden leden van het Mount Balden Zen Center een brief met klachten naar de toen 90-jarige leraar, maar die had geen gevolgen. Pas toen van zijn escapades melding werd gemaakt op de website van Sweeping Zen in oktober vorig jaar, ging de bal aan het rollen. Met name Eshu Martin, een voormalige student van de roshi en monnik in het Rinzai-ji centrum, beschuldigde zijn voormalige leraar van het uit de weg gaan om te reageren op beschuldigingen van seksueel misbruik.
Martin: ‘De handelingen bestonden uit het voortdurend betasten van vrouwelijke studenten tijdens een op en gesprekken en tijdens zogenoemde theesessies en het inmengen met seksueel getinte raadgevingen in het huwelijk en relaties van zijn studenten.’ Mensen die de roshi of het centrum aanspraken op het gedrag van deze verdachte, werden uit het centrum gezet of gingen zelf gefrustreerd weg. Dat Joshu Roshi zijn wangedrag over een zo’n lange tijd kon voortzetten kwam door een groep van monniken en studenten die trouw aan hem bleven en de handelingen doodzwegen of bagatelliseerden.
Verschillende getuigen, geïnterviewd door the New York Times, zeggen dat ze door andere bewoners of studenten werden gemeden als ze melding maakten van het misbruik. Nikki Stubbs vertelde de verslaggever dat Sasaki tijdens privélessen haar bij de borsten pakte en dat zij zijn geslachtsdeel moest strelen. Zijn theorie was, zo vertelde het slachtoffer, dat een dergelijke lichamelijkheid bedoeld was om te testen hoe sterk haar ego was. Een ander slachtoffer zou zijn betast onder het motto ‘Ware liefde is jezelf weggeven.’
Bron Daily Mail en artikel Sweeping Zen ‘Seks met roshi’.
Ron Sinnige zegt
En desondanks zijn er (veel!) boeddhisten die het allemaal prachtig vinden en Sasaki zonder problemen het predicaat ‘groot zenmeester’ geven. Hoe kan dat? Ze denken dat ‘de Dharma onderwijzen’ iets anders is dan wat iemand doet. ‘De Dharma’ als iets magisch, los van de werkelijkheid. Zie ook ‘Sasaki dood’, http://www.ronsinnige.nl/home/sasaki-dood.
Borisboyo zegt
Idd vreemd dat deze man nog steeds een “groot zenmeester”is geweest. Had er na al die jaren misbruik niet duidelijker stelling genomen moeten worden tegen deze man….??
frank zegt
Blijkbaar wordt al wat een ‘groot meester’ mispeutert bedekt met een mantel van stilzwijgen want hij is toch een ‘groot meester’. Voorbeelden legio in andere Boeddhistische strekkingen: de zuip- en braspartijen van Chögyam Trüngpa in het Tibetaans Boeddhisme waren berucht maar niemand die dit in vraag stelde.
Ujukarin zegt
Klopt. Zo af en toe zijn er nuttige meetings van leraren uit allerlei scholen inklusief Zen, die o.a. duidelijk stellen dat ethiek ook onverminderd geldt voor Leraren/-essen, hoezeer ze ook anders zouden claimen. Zie o.a. conlusie 5. uit onderstaand meeting-manifest.
http://info-buddhism.com/open_letter.html
Maar of het voldoende is danwel dweilen met de kraan open, dat zal per geval verschillen.
With folded palms,
Borisboyo zegt
Chögyam Trüngpa, ook niet onomstreden, zoals hierboven al beschreven. Een documentaire over gezien op de Bos, maar ook deze man wordt erg opgehemeld…… Het verbaast me gewoon dat onder het mom van wijsheid, groot meester, verlichting enzzz dit allemaal wordt geaccepteerd. Zo zie je maar, we en ook zij zijn gewoon allemaal mensen, met goede eigenschappen maar ook minder goede eigenschappen. Ik geloof niet zo snel in “verlichte” mensen.
Henk Molenaar zegt
Wie de boeken van dhr. Chögyam Trüngpa leest zal toch moeten erkennen dat hier een groot meester spreekt. Zeker zijn boek over spiritueel materialisme is buitengewoon. Het is daarom gemakkelijk te veroordelen zonder achtergronden of verdieping. Zo ver ik weet deed dhr. Chögyam Trüngpa trouwens ook niets in het geheim…. Men kan ook zonder wijsheid heel erg ethisch zijn, vandaar dat wijsheid vaak in het boeddhisme hoger geacht wordt dan ethiek. Wat goed en wat kwaad is wordt geprojecteerd door de duale geest.
Ron Sinnige zegt
Geen beste analyse en een gemakkelijk, goedkoop en oneigenlijk excuus voor misbruik. Ethiek zonder wijsheid moge mogelijk zijn, wijsheid zonder ethiek zou carte blanche inhouden. Dat lijkt me geen wijsheid.
‘De duale geest’ wordt hier impliciet opgevoerd als grote boeman. Daarmee ontken je de functie van gezond verstand en oordeelsvermogen.
Daden vinden niet plaats in een non-duaal vacuüm, het oer-sprookje van het westers boeddhisme. Ze vinden plaats in de tastbare werkelijkheid. Dezelfde werkelijkheid waarin je je kont afveegt na het poepen. Of laat je dat achterwege omdat stront en ik één zijn, en je kont afvegen een projectie is van de duale geest?
Waarom laten zoveel boeddhisten hun gezond verstand achter zodra ze met de beoefening beginnen?
Ujukarin zegt
@Henk, grote kolder inderdaad. Als de meetings in 1992-1993 die ik aanhaalde met onder andere Dalai Lama allemaal stellen dat ethiek ook voor leraren geldt, dan is je statement
“vandaar dat wijsheid vaak in het boeddhisme hoger geacht wordt dan ethiek”
echt uit de lucht gegrepen. Ethiek, in de zin van de Leefregels naleven, is juist hét natuurlijke gedrag van een Verlicht en daarmee ultiem Wijs mens. En allerlei afwijkingen van ethiek wegrederen als ‘dualiteit overstijgen’ is leuk voor zij die zich met smoesjes eruit willen kletsen, en jammer van de volgelingen die erin trappen.
With folded palms,
Borisboyo zegt
En er blijft toch zeker een groot verschil tussen abso
lute werkelijkheid ( non-dualisme) en relatieve werkelijkheid. Anders kan je van alles doen en maken onder het mom van non dualiteit, er is geen goed of slecht…..je hebt toch in het boeddhisme heilzame daden en onheilzame daden?
Ujukarin zegt
Klopt, goed gezien. Heel wat leraren gooien in woorden de hele relatieve werkelijkheid weg (‘alles is toch Leegte’) om te maskeren dat hun eigen, wel degelijk in de relatieve werkelijkheid aanwezige, daden gewoon onheilzaam zijn. En dat is jezelf én anderen voor de gek houden, dat vonden ook de Zenleraren bij bovengenoemde meetings dus om te vinden dat ze daar Boven zouden staan moeten ze wel van erg goede huize komen :-(
With folded palms,
Arisina zegt
De Dalai Lama zegt in 1993 dat vlgs hem goeroes dat niveau van beoefening gebruiken als mechanisme om inzicht te verkrijgen.
Ik heb respect voor de Dalai Lama maar in dit citaat zit voor mij de bron verborgen die de basis levert voor de toestanden van sexueel misbruik binnen het boeddhisme.
Want, ook al komt er geen orgasme bij kijken dan nog is dit een toppunt van egoïsme. Want krijgen de partners dit inzicht eveneens? Of zijn ze een gebruiksvoorwerp in deze?
Ik denk, afgaande op de vele beschuldigingen en frustraties en verdriet toch helaas het laatste.
Goeroes noemen dit ‘gewijde’ seks.
Ik zie het gewijde hier niet van.
Voor mij is er maar één vorm van gewijde seks en dat is die variant waarin je met seks je liefde naar je partner verwoordt en uit.
En het woord liefde is nu net wat je in dit onderwerp nergens tegen komt.
Opvallend.
(PvB: geen idee waarom eerdere reacties niet door het spamfilter kwamen)
Arisina zegt
p.s.
‘De Dalai Lama zegt in 1993 dat vlgs hem goeroes dat niveau van beoefening gebruiken als mechanisme om inzicht te verkrijgen’.
in dit citaat zit ook de laatdunkende opinie t.o.v. vrouwen verwerkt, zoals deze doorsijpelt vanuit het oorspronkelijke, maar ook nu nog steeds voornamelijk uit mannen en mannelijke traditie bestaande boeddhistische bolwerk.
En dit mannelijke laatdunken t.o.v. vrouwen is het eigenlijke probleem.
Niet alleen in het boeddhisme, overal, maar dat wisten we al.
Alleen als het voorkomt op plekken waar mensen hun toevlucht zoeken en daardoor meer kwetsbaar zijn [Kerk, Sangha] wordt het extra pijnlijk en extra traumatiserend.
Inzicht door trauma’s?
Vast wel.
Maar is dit de weg?
Ik denk het niet.
Want ik dacht dat het de bedoeling was om nog meer leed te voorkomen, niet nog meer te veroorzaken.
Dit is ook waarom ik geen mensen kan vereren.
Het gaat om de de Dharma, niet om de boodschapper [aldus de allereerste boodschapper en daar ben ik het meer dan mee eens].
Arisina zegt
p.s, p.s,
Het is niet mijn bedoeling, noch aan mij om te oordelen. Ik weet niet waarom dingen zijn zoals ze zijn. Ik weet wel dat ik het heel fijn [en ook heel gezond] vind dat dit soort voorheen verborgen praktijken nu volop aan het licht komen, opdat het de grote massa de ogen opent en tot inzicht [jaja!]brengt!
Jules Prast zegt
@Ron Sinnige: Het lijkt me niet vreemd dat je in westers boeddhisme sporen aantreft van nondualisme. Grondlijnen hiervan kun je mede terugtrekken tot aan kernleringen van het bronboeddhisme, zoals anatman en voorwaardelijk ontstaan.
Nondualisme is van zichzelf niet iets pervers maar, mits juist toegepast, de oorsprong van compassie, ethiek en verdraagzaamheid.
Verder vraag ik me af of het hier en op je blog nodig is luidkeels je verontwaardiging te ventileren tegenover mensen die jouw verontwaardiging niet delen of niet op dezelfde manier uiten. Enige matiging van taalgebruik kan een open discussie over een ernstige en emotionele kwestie alleen maar ten goede komen.
Nic zegt
Eh, sorry Jules,
als anderen je verontwaardiging niet delen is dat geen reden om die niet te uiten.
Des te méér reden juist lijkt me.
Bij mij zou de verontwaardiging juist toe nemen.
( ” Wat? Zie je dat niet ? Dat kun je toch niet ménen !”)
Dat ‘luidkeels’ ervaar ik niet zo en ik vind het taalgebruik wel meevallen.
Wil je daarin wat meer detail geven als dat nog van belang is voor je ?
Ik heb het gevoel dat je zelf ook verontwaardigd bent en dan weer over de reaktie van Ron Sinnige.
Daar kan ik me in vergissen.
Met vriendelijke groet,
Nic.
(Update redactie BD: laten we het zoveel mogelijk on-topic houden, alsjeblieft.)
Arisina zegt
Ik ben het helemaal met Nic eens.
Kan de redactie laten weten wat hier ook maar ‘non-topic’ aan is???
Ron Sinnige zegt
Ik ben het ook met Nic eens :-). Ik vind het taalgebruik van mijzelf ook enorm meevallen. Serieus, wie valt er tegenwoordig nou nog over een beetje poep? Het kan veel erger, mijn zoons luisteren Eminem. Dat bewaar ik voor een volgende blogpost :-).
Jules Prast zegt
Het gaat mij niet om poep. Dat is een woord dat in zenkringen wel vaker wordt gebruikt. En over het met de juiste aandacht afvegen van je achterwerk schrijft ook Dogen in zijn Shobogenzo.
Waar het mij wel om gaat is dat je op je blog mensen die elders de opmerking maken (of liken) ‘Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen’, uitmaakt voor ‘stupide’.
En dat je mensen motieven toedicht zonder te weten of ze die wel hebben. Zo lees ik in de reactie van Henk Molenaar hierboven niet dat hij een ‘gemakkelijk, goedkoop en oneigenlijk excuus voor misbruik’ wil geven. Hij reikt vanuit zijn perspectief alleen maar een stukje van de legpuzzel aan.
Ja, je moet tegen een stootje kunnen als je deelneemt aan de openbare meningsvorming. Willen we de reactiekolommen hier echter een vrijplaats voor houden, dan moeten mensen die daar een bijdrage leveren, niet zonder aanleiding een koude douche over zich heen krijgen.
Dit is een mooie gelegenheid om te oefenen in juist spreken. Neem een voorbeeld aan Shakyamuni Boeddha: scherp spreken hoeft niet erg te zijn, als het maar juist is.
Ron Sinnige zegt
Is ook stupide. Kan er niks anders van maken. Mooi verwoord door iemand die een commment gaf onder m’n blogpost:
‘De “Hij die zonder zonde is…” uitspraak is een eersteklas dooddoener, die een (zeker voor degenen die misbruikt zijn) een hoog “ach, iedereen heeft wel een gebrek” gehalte heeft.’
In m’n blogcolumns zeg ik wat ik wil en hoe ik dat wil. Ik zeg wat ik belangrijk vind om te zeggen. Je hoeft het niet tot je te nemen als het je tegen de borst stuit. Ik voorspel alvast dat het alleen maar pittiger zal worden, niet minder.
In m’n reactie op Henk Molenaar leg ik duidelijk uit waarom ik zijn commentaar kwalificeer zoals ik doe. Dat ga ik hier dus niet overdoen.
de redactie zegt
De reacties hiervoor waren gericht op de reageerders, niet op het artikel.
Iedereen moet zich veilig voelen om in het BD te schrijven / antwoorden.
Nic zegt
Ik ben het ermee eens dat iedereen zich veilig moet voelen om in het BD te schrijven/ antwoorden.
Daarom is het heel belangrijk en van elke topic tot overeenkomst te komen hoe we elkaar kunnen benaderen op een manier dat iedereen zich veilig voelt.
We zijn allemaal mensen. Foutjes gebeuren.
Zorgen dat het niet escaleert. Weer op goede voet verder gaan.
Wie zich niet veilig voelt door mijn toedoen te schrijven/antwoorden op het Boeddhistisch Dagblad mijn excuses.
Iedereen mag schrijven/antwoorden hoe het beter moet.
Soms kom je er gaande weg achter wat een betere manier is.
Ik vind het juist hartstikke goed om op artikelen of op elkaars reactie te reageren. Dat helpt om je horizon te verbreden.
Joop Ha Hoek zegt
In de reacties lees ik dat seksueel wangedrag door leraren verklaard zou kunnen worden vanuit hun beoefening, om te kunnen groeien en zo. Maar als aards wezen vraag ik me af hoe het kan dat roshi door een aardse rechtbank nooit is veroordeeld wegens gepleegde misdrijven. Als de beschuldigingen waar zijn hoort zo’n iemand volgens onze aardse begrippen toch in de gevangenis of tbs-kliniek thuis. Nog niet zo lang geleden is een boeddhistische monnik wegens verkrachting door een Amerikaanse rechtbank veroordeeld tot een langdurige gevangenisstraf. Overigens ben ik geen voorstander van het opleggen van gevangenisstraffen maar soms is het de enige mogelijkheid om recidive en schade voor en bij anderen te voorkomen.
de redactie zegt
Goed, nu de reacties over de reacties gaan, de toon van de discussie weer ter discussie staat en reageerders elkaar de maat gaan nemen, is het tijd om de reactiemogelijkheid onder dit artikel te sluiten.
PvB