Naast het al bestaande ‘artsen en reporters zonder grenzen’ is door een groep boeddhisten in Japan de organisatie ‘Monks Without Borders’ opgericht. De organisatie wil de verschillende boeddhistische tradities verenigen om wereldwijd problemen zoals armoede te bestrijden. In Kyoto is onlangs de oprichtingsvergadering gehouden.
De organisatie is het geesteskind van Hiroaki Nakajima, de belangrijkste priester in de Jokoji-tempel in Kyoto en , in rang de eerste boeddhistische priester van de Hokkeji-tempel in Kameoka. De nieuwgevormde organisatie wil de vele verschillende scholen van het boeddhisme en daaraan verbonden vakmensen inzetten bij de uitroeiing van armoede, discriminatie en andere sociale kwesties. “Normaal gesproken hebben boeddhisten geen interacties met mensen van verschillende scholen, maar ik denk dat het boeddhisme juist een middel is om te kunnen verenigen,’ zegt Nakajima. De organisatie maakt gebruik van het feit dat boeddhisme in het algemeen beoefend wordt in heel Zuid- en Oost-Azië. Het initiatief word naar verluidt al ondersteund door monniken in India, Taiwan en Vietnam.
Naast het inzetten in mondiale kwesties, kan de organisatie ook van invloed zijn op het beeld van het publiek op het boeddhisme in Japan. Er is een dramatische daling merkbaar in volgelingen en financiële steun in de afgelopen jaren. Een groot aantal van de 75.000 boeddhistische tempels in Japan verkeert op dit moment in financiële problemen. Ze zijn op zoek naar innovatieve projecten om nieuwe volgelingen aan te trekken door onder andere het organiseren van modeshows en evenementen in de horeca.
“Monniken zijn over het algemeen niet goed in het bedrijven van publiciteit, hoewel ze individueel actief zijn in het helpen van de zwakkeren, zoals het bezoeken van de patiënten in ziekenhuizen en slachtoffers van natuurrampen,” zei Nakajima. De nieuwe organisatie gaat ook Facebook benutten om bekendheid te geven aan haar activiteiten.
Bron BNN.
Sjoerd zegt
“…Ze zijn op zoek naar innovatieve projecten om nieuwe volgelingen aan te trekken door onder andere het organiseren van modeshows en evenementen in de horeca….”
Dit is een bijzondere weg om aandacht te vragen voor de dharma.
“…actief zijn in het helpen van de zwakkeren, zoals het bezoeken van de patiënten in ziekenhuizen en slachtoffers van natuurrampen….”
Deze weg lijkt mij zo op het gehoor meer te kloppen, maar voor een echte mening weet ik te weinig af van wat zij precies doen.
Het lijkt of in alle samenlevingen de traditionele spirituele c.q. religieuze omgang met de werkelijkheid terrein verliest t.ov. van, wat uit verre oorden afkomstig is en als nieuw wordt ervaren.
Bij de buren is het gras altijd groener!
Zo verwelkomen wij hier het boeddhisme om ons uit de spirituele woestijn van de traditie en vorm van het christendom te leiden.
Des te merkwaardiger is het, dat zich in onze omgeving een tendens lijkt te ontwikkelen om de “juiste traditie”, “orthodoxie” en de “enige juiste versie” van “het boeddhisme” te claimen.
Ik hoop dat ze daar in het verre Japan en wij hier in Europa, op bescheiden wijze een vredige en respectvolle weg vinden om onze spiritualiteit te ontwikkelen, zonder allerlei “rare” uitwassen en afwijzing van de spiritualiteit van anderen.