Liefde

Twintig jonge mensen zaten zaterdag jl. in onze zendo. Een jongerenmeditatiedag. Tjonge wat een partij wijsheid zat daar op het kussen. Bijna allemaal rond de twintig. Betrokken, bij de tijd en soms een beetje bedeesd. Maar al zo bereid tot aandachtig waarnemen. Bij het kennismakingsspel had iedereen een voorwerp meegenomen dat hem of haar raakte. De veer van een buizerd, een tango-dansschoen, een schelp, een zoutvaatje, een knuffel. Bij hun uitleg (passie, angst, liefde, verre reizen, verwerking…) kwam er soms een brok in mijn keel. Allemaal zozeer bereid nog meer toe te laten wat er gaande is. Zozeer bereid hun eigen verglijdende emoties en blokkades onder ogen te zien. Er zozeer op uit zich bloot te stellen aan het leven zoals het is. Zozeer bereid open te zijn. Ook Ellen schoot er vol van. Zo maakten we kennis met elkaar. Ik betrapte me op een vleugje jaloezie; ik was pas 49 toen ik met mediteren begon. We deden samen loopmeditatie buiten (foto), reciteerden en zongen de Hartsoetra, dronken thee; alles omgeven door stilte. Wat zich via die stilte manifesteren kon, vroeg ik: Liefde zei een deelnemer. Wham! En een ander over haar kramp rond het lukken van een pan soep: ‘Als ie zou mislukken dan was er in elk geval nog een pan vol liefde over!’ En een ex-stelletje, weer even samen op het kussen, weet heel zeker: we zijn uit elkaar, maar de liefde die ons draagt en bij elkaar bracht is onverwoestbaar.

Intussen zat buisgekluisterd Nederland in de rats over een mogelijk Grexit en het partijtje Nederland-Portugal. In de krant werden al psychologen aangedragen voor het geval Nederland definitief uitgeschakeld zou worden, wat ook gebeurde. Er was er één met een concreet advies: meteen de tv uitzetten. De super-vondst van een hoogleraar-psycholoog! Terwijl media zich afvragen of er weer een verloren generatie gaat ontstaan door de toenemende werkloosheid, ook onder jongeren, zien wij een giga-betrokkenheid van jonge mensen. Misschien is het recept wel: tv uit, ogen open.

www.dickverstegen.nl