Morgen start Wakker Dier een nieuwe tv campagne tegen de plofkip. In de tv-spot worden klanten van Albert Heijn en Jumbo erop gewezen dat de helft van de kipdrumsticks in het winkelschap bij leven kreupel was.
Uit onderzoek blijkt dat meer dan de helft van de plofkippen kreupel is. Supermarkten beloofden in februari van dit jaar dat vanaf 2020 een kip zal worden gefokt die een heel klein beetje langzamer groeit waardoor het slachtgewicht op 45 dagen in plaats van 42 dagen wordt bereikt. Het is zeer de vraag of dit de kreupelheid echt doet afnemen. Op dit moment liggen de winkelschappen nog vol met plofkip. Albert Heijn en Jumbo zijn de grootste verkopers. Wakker Dier wil met haar plofkipcampagne bereiken dat de supermarkten overstappen op kip met 1 Beter Leven ster van de Dierenbescherming. Deze kip heeft 56 dagen om het slachtgewicht te bereiken waardoor zij aanzienlijk beter kan lopen. Vele bedrijven als Unilever, Struik, academische ziekenhuizen, alle producenten van babyvoeding en diverse pizzafabrikanten deden al een toezegging om over te stappen op de 1 Beter Leven sterkip.
Uit onderzoek van Wageningen Universiteit blijkt dat ‘meer dan de helft van de vleeskuikens in standaard foksystemen kreupel is.’ Zij hebben een ‘gait score’ van 3 tot 5, een wetenschappelijke maat voor kreupelheid. Kippen met één Beter Leven ster groeien langzamer en hebben daardoor veel minder last van de welzijnsproblemen waar plofkippen mee kampen, zoals kreupelheid, gewrichtspijn en voetzweren. Ook hebben deze kippen meer ruimte en een overdekte uitloop met frisse lucht. Ze krijgen veel minder antibiotica toegediend, omdat ze simpelweg gezonder zijn. Volgens recent onderzoek van Universiteit Wageningen bij honderden pluimveebedrijven, kreeg de plofkip in de periode van april 2011 tot april 2012 25, acht dagdoseringen antibiotica per dierjaar. De onderzochte kippen met 1 Beter Leven ster kregen in diezelfde periode slechts 3,7 dagdoseringen; dat is 85% minder.
Bekijk de spots:
Bron Wakker Dier.
Allard M. zegt
Toen ik het boeddhistische pad ging bewandelen snapte ik al heel snel dat ik een bijdrage aan het verminderen van leed kon leveren, door geen vlees meer te eten.
Nou kunnen wij kletsen over klassieke teksten tot wij een ons wegen, maar hoe passen jullie een lekengelofte van ‘niet doden’ toe?
Als je dit soort berichten leest en je voelt je verbonden met alle levende wezens, dan rijzen de haren je toch ten berge als je langs die koelschappen met dood vlees voor een grijpstuiver loopt?
Dank overigens voor het plaatsen van deze interessante studie, redactie!