In Dharamsala, India, hebben Tibetaanse activisten en supporters zich aangesloten bij de Global Climate Strike om aandacht te vragen voor de klimaatcrisis in Tibet, voorafgaand aan de Conferentie over Klimaatverandering van de Verenigde Naties (CoP 26) in Glasgow, van 31 oktober tot 12 november.
Zelfs met het Akkoord van Parijs om de gemiddelde temperatuur op aarde niet meer dan 2 graden Celsius te laten stijgen, of idealiter 1,5 graden Celsius, warmt Tibet, een gebied ongeveer zo groot als West-Europa, dat op een hoogte van 4000 meter boven de zeespiegel ligt, twee keer zo snel op als het wereldwijde gemiddelde en ondergaat het catastrofale veranderingen.
De gevolgen, waaronder stijgende temperaturen, veranderende neerslagpatronen en 8 miljard ton ijs dat elk jaar van de Tibetaanse gletsjers verloren gaat, hebben niet alleen directe gevolgen voor de Tibetanen, maar ook voor de waterzekerheid van 1,5 miljard mensen stroomafwaarts. Tibetaanse activisten eisten dat de COP26 het mondiale ecologische belang van het Tibetaanse Plateau zal erkennen en het centraal stellen in elke discussie over mondiale klimaatverandering.
Onder het bewind van China zijn de Tibetaanse stemmen brutaal onderdrukt. Door de bezetting van Tibet kunnen Tibetanen geen deel uitmaken van het wereldwijde gesprek over klimaatverandering. Bovendien moet er onmiddellijk een einde komen aan alle ontginningen en schadelijke vormen van landgebruik die een bedreiging vormen voor de kwetsbare en unieke ecosystemen en ecosysteemdiensten van het Tibetaanse Plateau, met name de watervoorraden, vinden de klimaatactivisten.
Het protest werd georganiseerd door het Clean Upper Dharamsala Programme, de Gu Chu Sum Movement Association of Tibet, de Nationale Democratische Partij van Tibet, Students for a Free Tibet-India, de Tibetan Women’s Association en gefaciliteerd door het International Tibet Network.
Bert Dorrestijn zegt
Zo triest dat het tibetaanse volk met lede ogen moet aanzien hoe hun land geplunderd en omgewoeld wordt om te voorzien in de Chinese grondstoffen behoefte. China bouwt zelfs aan een dam waarmee ze controle krijgen over de waterhuishouding in de zuidelijk gelegen landen ( o.a. India). Om over de onderdrukking nog maar te zwijgen. En dit is al gaande vanaf de jaren ’50. Denk je eens in dat Nederland zo lang onder het juk van een buurland had moeten lijden.