Geshe Wangchuk en vijf andere monniken werkten gedurende hun weeklange bezoek aan University of Houston-Clear Lake (UHCL) meerdere uren per dag aan een (voor boeddhisten) heilige mandala, een spiritueel, ritueel opgebouwd symbool gemaakt van zand dat een vorm van heilige architectuur vertegenwoordigt. Ze gaven ook twee lezingen aan de gemeenschap, waaronder een over klimaatverandering.
De monniken zijn op een twee jaar durende ‘Heilige Kunst van Tibet’ tournee door de Verenigde Staten. Hun bezoek aan de UHCL werd geregeld door associate professor Sociologie Stephen Cherry, een praktiserend boeddhist, en gesponsord door het College of Human Sciences and Humanities.
Boeddhisten geloven dat spirituele praktijken samen met onderwijs en activisme moeten worden ingezet, en dat spirituele middelen mensen vooruit kunnen helpen. ‘Vanuit een boeddhistisch perspectief, als we vragen hoe we klimaatverandering kunnen overwinnen, is een van de antwoorden dat mensen niet het gevoel hebben dat het probleem eigenlijk direct op hen betrekking heeft,’ zei Geshe Wangchuk. ‘Wij zouden zeggen dat wijsheid voortkomt uit onderlinge afhankelijke oorsprong. Dit betekent dat we allemaal met elkaar verbonden zijn. Dit is realiteit. Dus, als we geloven dat we allemaal onderling verbonden zijn en afhankelijk van elkaar, dan zijn de natuurlijke hulpbronnen die we in de wereld hebben, zoals water, bomen, bergen en lucht, de manier waarop we met elkaar verbonden blijven.
‘Als je dit begrijpt, veroorzaakt de vernietiging van deze hulpbronnen directe schade aan ons, en ook indirecte schade aan vele, vele dingen. Dit is dus niet alleen een werelds doel, maar ook een bovenwerelds, of spiritueel doel. Zodra je iets schaadt waar we allemaal van afhankelijk zijn, schaad je ook jezelf,’ zei hij. Onszelf meer altruïstisch maken, zei Geshe Wangchuk, zal invloed hebben op de bescherming van al die hulpbronnen waar we allemaal mee verbonden zijn.
Er zijn mensen die klimaatverandering zien als een ecologische of milieukwestie, of misschien als een sociale of economische kwestie. Maar uiteindelijk, zei hij, geloven boeddhisten dat menselijke handelingen de bron van het probleem zijn. Geshe Wangchuk zei dat klimaatverandering gaat over onze persoonlijke ethiek. Hij zei dat hij geloofde dat klimaatverandering gebeurt vanwege ons onevenwichtige gevoel van persoonlijke waarden en wat we geloven dat belangrijk voor ons is als menselijke wezens op deze planeet.
‘Eerst moet je jezelf transformeren van besmette dingen zoals hebzucht, hunkering, grijpen, onnodige behoeften en wensen,’ zei hij. ‘Er is niets mis met meer hebben, maar terwijl je in dat proces zit, verpest je de hulpbronnen voor iedereen, omdat de vraag naar die ‘dingen’ voortkomt uit zelfzucht. We bekommeren ons niet meer om anderen.’
Als mensen zich richten op het koesteren van anderen in plaats van op het willen hebben van meer dingen, zei hij, zullen altruïstische motivaties de boventoon voeren in hun denken. Hij voegde eraan toe dat onze waarden te zeer verbonden zijn met het hebben van bezittingen, en dat het centrale probleem onze persoonlijke ethiek is – wat we denken te kunnen doen, versus wat we zouden moeten doen.
‘Als mensen onbaatzuchtigheid beoefenen, meer tevreden zijn met wat ze hebben en minder gehecht zijn aan dingen, zullen ze zich automatisch meer bewust worden van het feit dat een mens er maar één is, maar dat de mensheid oneindig is,’ zei hij. ‘Als je dit in je geest kunt creëren, zullen er helemaal geen problemen meer zijn met dit.’
Geshe Wangchuk zei dat toen zij door de Verenigde Staten toerden en spraken over hun perspectief op klimaatverandering, zij verschillende reacties van hun publiek zijn tegengekomen. ‘Er zijn mensen die zeggen dat dit probleem niets met hen te maken heeft omdat het te maken heeft met rijke mensen die hun bedrijven uitbreiden en de natuurlijke hulpbronnen opgebruiken, en zij kunnen er niets aan doen,’ zei hij. ‘Onze menselijke aard is, dat als we iets niet persoonlijk ervaren, we het niet serieus nemen. Het maakt niet uit of je rijk bent en veel bezit hebt als je geen lucht hebt.’
Een kern van het boeddhistische geloof, Geshe Wangchuk legde uit, is in het principe van oorzaak en gevolg. ‘Wij geloven in het stellen van vragen en in debatteren in ons klooster,’ zei hij. ‘Dit is onze methode. Eén geest is slechts één perspectief. Om een geshe te zijn, moet je werken door middel van persoonlijke logica en debatten met 10.000 monniken. Dat is hoe je scherp wordt. We moeten 23 jaar Socratisch debat bestuderen, zes uur per dag.’
Uiteindelijk, zei hij, gaat het niet om ruzie of conflict. ‘We debatteren, maar het is om meer kennis en meer wijsheid te hebben. Debatteren over de opwarming van de aarde is werelds, maar wij zijn boeddhisten, dus we weten dat er spirituele ideeën zijn die verder gaan dan wereldse dingen. We moeten eerst getraind worden in wereldse problemen, zodat we kunnen werken om daar overheen te komen,’ zei hij.
