Dr. Lobsang Sangay, president van het centrale Tibetaanse bestuur in ballingschap, heeft ernstige kritiek geuit op de Chinese president Xi Jinping die beweert dat meer onderwijs en begeleiding (aan Tibetanen) zou moeten worden aangewend om hun participatie in het bestrijden van separatistische activiteiten te mobiliseren. Sangay noemde de voorgestelde beleidsrichtlijnen van de Chinese president inzake Tibet ‘misplaatst’ en ‘onrealistisch’ en zei dat het Chinese beleid om het Tibetaans boeddhisme te vernietigen een misplaatste poging is om het religieuze geloof van het Tibetaanse volk en het reïncarnatiesysteem onder controle te krijgen.
Op het zevende Central Symposium on Tibet Work, dat afgelopen zaterdag in Peking eindigde, beklemtoonde de Chinese president Xi Jinping dat meer onderwijs en begeleiding aan de Tibetaanse bevolking zou moeten worden verstrekt om hun participatie in het bestrijden van separatistische activiteiten te mobiliseren, zo een ijzersterk schild van stabiliteit smedend..
Sangay: ‘Voor Tibetanen is het boeddhisme belangrijker dan het communisme. Hen dwingen om het communisme als belangrijker te behandelen dan hun geloof is niet alleen een schending van de internationale godsdienstvrijheid, maar is ook diep misplaatst. Sinicisering van het Tibetaanse boeddhisme zal nooit werken. De laatste 60 jaar van de Chinese overheersing in Tibet is daar een bewijs van.’
De president in ballingschap noemde de sloop van Larung Gar en Yarchen Gar, twee van de grootste boeddhistische instituten ter wereld door de Chinese autoriteiten, een tragisch voorbeeld van Chinese wreedheden aangaande Tibetaanse boeddhisme.
Sangay: ‘De Tibetanen blijven onnoemelijk veel leed en wreedheid ondergaan. Freedom House heeft Tibet na Syrië gedurende vijf opeenvolgende jaren op de lijst van minst vrije regio’s ter wereld gezet. Toch is de vastberadenheid van het Tibetaanse volk in Tibet nog steeds sterk en blijft het trouw aan de Dalai Lama.’
De voorzitter van de Tibetaanse regering in ballingschap stelt dat ‘om stabiliteit in Tibet te bevorderen, China eerst de echte grieven van het Tibetaanse volk moet aanpakken en niet de 154 Tibetanen mag vergeten die zichzelf in brand hebben gestoken uit protest tegen het Chinese beleid in Tibet.’ ‘De onderliggende oorzaak van de instabiliteit in Tibet is niet het geloof van het Tibetaanse volk, maar het repressieve en mislukte beleid van de Chinese regering. De voortzetting van dit harde beleid en de onderdrukking zal de zaak alleen maar erger maken. Daarom is echte autonomie die gebaseerd is op de middenwegbenadering van de Dalai Lama de enige haalbare oplossing.’
